Ur. w 1949 r. Historyk, profesor na Uniwersytecie Warszawskim. Tytuł magistra uzyskał na UW w 1972 r., tam też się doktoryzował i habilitował. W latach 1972-1973 pracował w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego, a w okresie 1973-1979 w Archiwum Głównym Akt Dawnych. W Instytucie Historycznym UW od 1979 r. Absolwent Studium Podyplomowego Archiwistyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1975–1976). W latach 1994-1999 był p.o. Kierownika Zakładu Nauk Pomocniczych Historii IH UW. Naukowo zajmuje się historią społeczną Polski nowożytnej, archiwistyką, naukami pomocniczymi historii, historią Polski XIX w. na tle historii powszechnej tej epoki; historia historiografii polskiej (zwłaszcza ośrodka lwowskiego).

Autor biogramów w „Wielkiej Księdze Patriotów Polskich” wydanej przez Białego Kruka.