Ur. w 1942 r. w Budach na Wołyniu; duchowny katolicki, dominikanin, profesor nauk teologicznych, pisarz, publicysta, kawaler Orderu Orła Białego.

Eugeniusz Salij (imię Jacek przyjął w zakonie) złożył wieczyste śluby zakonne w 1964 r., a w 1966 r. został wyświęcony na kapłana.

Studiował w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Ojców Dominikanów w Krakowie, a następnie w Akademii Teologii Katolickiej (obecnie UKSW) w Warszawie; w 1971 r. uzyskał doktorat, w 1979 r. habilitację, a w 1992 r. profesurę.

O. Jacek Salij od 1970 r. pracował w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (w 1999 r. przemianowanej na Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego), gdzie był asystentem, adiunktem, docentem i kierownikiem Katedry Teologii Dogmatycznej; był również jednym z założycieli ruchu „Gaudium vitae”. Duszpasterzował środowiskom „Solidarności” i KIK-u, publikował m.in. w miesięczniku „W Drodze”; należał m.in. do Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego czy Sekcji Dogmatycznej Teologów Polskich, a także do Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, PEN Clubu oraz Prezydium Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.

O. Jacek Salij jest autorem kilkudziesięciu książek, a wśród nich publikacji naukowych, książek popularyzatorskich i tłumaczeń. Został wyróżniony nagrodą Fundacji Polcul (1998) i Feniksem (2004) oraz uhonorowany tytułem doktora honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie (2019) i Specjalną Nagrodą Totus Tuus (2020).

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2017), Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2018) oraz Orderem Orła Białego (2022).

W Białym Kruku ukazał się album „Dziękczynienie za dar Jana Pawła II”, którego o. Jacek Salij jest współautorem.