kard. Stanisław Nagy

Ur. w 1921 r. w Bieruniu Starym, zm. w 2013 r. w Krakowie. Ksiądz kardynał, profesor. Wybitny polski teolog, wieloletni profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Kierował m.in. Sekcją Teologii Porównawczej i Ekumenicznej, a później Instytutem Ekumenicznym oraz Katedrą Eklezjologii Fundamentalnej, był prodziekanem Wydziału Teologicznego. Sercanin – do Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego wstąpił w 1937 r., w 1941 r. złożył śluby wieczyste, później był rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Księży Sercanów w Tarnowie i wicerektorem Wyższego Seminarium Misyjnego Księży Sercanów w Stadnikach. W latach 70. i 80. XX w. prowadził w Krakowie duszpasterstwo studentów medycyny i pracowników służby zdrowia stworzone przez bp. Karola Wojtyłę. Od 1981 r. zasiadał w Polskim Komitecie Doradczym Międzynarodowego Przeglądu Teologicznego „Communio”. W latach 1982-2007 był przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II na KUL. Z nominacji Jana Pawła II przez dwie kadencje (1986-1996) uczestniczył jako członek rzeczywisty w pracach Międzynarodowej Komisji Teologicznej, której przewodził kard. Joseph Ratzinger. 28 września 2003 r. mianowany został przez Ojca Świętego Jana Pawła II kardynałem. Zmarł w Krakowie 5 czerwca 2013 r. w wieku 91 lat. Pochowany został w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie na Białych Morzach.

Kard. Stanisław Nagy był autorem wielu książek, m.in. „Chrystus w Kościele. Zarys eklezjologii fundamentalnej”, „Kościół na drogach jedności”, „Papież z Krakowa”, „Ty jesteś Piotr”, „Problem człowieka, problemem Boga”.

Teksty ks. kard. Nagiego znalazły się w następujących albumach Białego Kruka: „Europa krzyżem bogata”, „Hołd Katyński”, „Krzyż Polski. Przybytek Pański (t. 2)”, „Tak! Wielki. Czyn i osoba Bł. Jana Pawła II”, „Dziękczynienie za dar Jana Pawła II” oraz „Oburzeni” i "Polska i krzyż".

Osobie ks. kardynała poświęcona została natomiast książka Jolanty Sosnowskiej zatytułowana „Kardynał polskich serc”.