Francuska rewolucja aborcyjna: przesłanie dla świata czy wyzwanie dla tradycji?
W ostatnich dniach Francja wprowadziła istotne zmiany w swoim prawodawstwie, które wywołały dyskusje zarówno w kraju, jak i za granicą. Jedną z głównych kontrowersji było wpisanie prawa do aborcji do francuskiej konstytucji. Ta decyzja budzi wiele pytań dotyczących jej wpływu na przyszłość kraju oraz na rozwój praw reprodukcyjnych na świecie.
Od czasów komunistycznej Jugosławii w latach siedemdziesiątych, aborcja była zawsze tematem delikatnym, często dyskutowanym z powagą lub emocjonalnym zaangażowaniem. Jednak gdy Francja staje się drugim krajem w historii, który zagwarantował prawo do aborcji w swojej konstytucji, kwestia ta staje się jeszcze gorętsza i bardziej zyskuje na znaczeniu niż kiedykolwiek wcześniej.
Oczywiście, decyzja ta wywołała dużą reakcję. Grupy pro-life zarówno we Francji, jak i za granicą podejmują działania w celu przeciwdziałania temu krokowi. Apelują o mobilizację, obawiając się, że francuski model może zostać rozprzestrzeniony na inne kraje, co mogłoby spowodować dalsze niepokoje w kwestiach praw reprodukcyjnych na całym świecie.
Jednak dla prezydenta Emmanuela Macrona ta decyzja nie tylko ma polityczne znaczenie, ale także jest „symbolicznym przesłaniem” dla reszty świata. W kontekście niedawnych wydarzeń, takich jak unieważnienie wyroku w sprawie Roe przeciwko Wade w USA w 2022 roku, Macron postrzega Francję jako światowego lidera w dziedzinie praw reprodukcyjnych.
Mimo entuzjazmu mediów i części społeczeństwa niektórzy krytykują ten pomysł. Twierdzą, że zapisanie prawa do aborcji w konstytucji może być krokiem wstecz, który otworzy drogę do kolejnych naruszeń innych praw człowieka, na przykład prawa do wolności sumienia. Warto również zauważyć, że ta zmiana może mieć dalekosiężne konsekwencje dla innych krajów, szczególnie tych o podobnym systemie praw człowieka i kulturze politycznej.
Wielu komentatorów ostrzega przed potencjalnym efektem domina, który może skłonić inne państwa do podobnych działań legislacyjnych. Przyszłość Francji i innych krajów, które mogą podążać jej śladem, pozostaje niepewna, ale jedno jest pewne: temat aborcji nie przestanie być przedmiotem debat ani w kraju, ani na arenie międzynarodowej.
Źródło: National Catholic Register, TP
Francuskie samobójstwo
„Francuskie samobójstwo” we Francji biło rekordy sprzedaży: 15 tys. egz. dziennie! Równie silne były napaści na książkę i jej autora; nic dziwnego, skoro wieszczy on schyłek Francji, którego główną przyczyną są/będą kobiety-feministki, ruchy gejowskie i wszystkie inne z nimi spokrewnione oraz muzułmańscy imigranci. Za równie niebezpieczne uznaje „mroczne, podziemne wpływy brukselskich technokratów”.
Bezbożność, terror i propaganda. Fałszywe proroctwa marksizmu
Nikt nie zrozumie, co złego dzieje się we współczesnym świecie zachodnim, a więc i w Polsce, nie znając przyczyn. Tkwią one jeszcze w ideach rewolucji francuskiej, a później w coraz bardziej lewicowej filozofii, zwłaszcza Karola Marksa. Poglądy tego ostatniego miały, jak wiadomo, tyleż wielki, co tragiczny wpływ na życie wielu narodów, choć myśliciel z Trewiru (zmarły w 1883 r.) sam tego nie doczekał.
Roztrzaskane lustro. Upadek cywilizacji zachodniej
Czy to już koniec naszej cywilizacji?
Trzymamy w ręku książkę, która jest jednym z najważniejszych dzieł współczesnej humanistyki, nie tylko polskiej. Wybitny uczony i pisarz, wielki erudyta, prof. Wojciech Roszkowski, dokonuje w niej bilansu naszej cywilizacji. Bilans to dramatyczny.
Bunt barbarzyńców. 105 pytań o przyszłość naszej cywilizacji
Czy cywilizacja zachodnia, do której wszak należymy, już upadła? A jeśli tak, to czy będzie w stanie się podnieść i pod jakimi warunkami? Pytania te nurtują wielu ludzi, także wybitnego intelektualistę i świetnego pisarza prof. Wojciecha Roszkowskiego. Autor rozważał je już w skrzącym się imponującą erudycją dziele „Roztrzaskane lustro”, które stało się bestsellerem ubiegłego roku.
Komunizm światowy. Od teorii do zbrodni
Książka ta dowodzi, jak szybko może rozprzestrzeniać się zło, jeśli nie napotka od razu zdecydowanego sprzeciwu. Komunizm nie zaczął się od łagrów, mordów i zniewolenia narodów. Zaczął się od teorii – zupełnie utopijnej, ale pozornie niezwykle zatroskanej o dobro całej ludzkości. Wielu dało się nabrać; jak się to skończyło, to Polacy wiedzą najlepiej.
Pandemia grzechu, czyli śmierć nauczycielką życia
Czy zdajemy sobie sprawę z tego, dokąd prowadzą nas najnowsze trendy światopoglądowe? Postnowocześni ideologowie, pseudonaukowcy oraz zgenderyzowani politycy chwycili w swoje ręce stery w wielu krajach i wiodą ludzkość w tragiczną otchłań. Zgodnie z jeszcze oświeceniowymi, a potem z marksistowskimi, leninowskimi i nazistowskimi zaleceniami także dzisiejsi utopiści godzą się z tym, że na drodze do świata bez skazy muszą być ofiary.
Katedra i uniwersytet. O kryzysie i nadziei chrześcijańskiej cywilizacji
Kto nie wierzy w Boga, uwierzy we wszystko – ta myśl nigdy nie była bardziej prawdziwa niż w XXI wieku. Ileż to osób po odrzuceniu Boga gotowych jest zaakceptować każdy zabobon, najbardziej złudną utopię, z gruntu niewiarygodną manipulację myślową.
Kto z Bogiem, a kto z diabłem
Czesław Ryszka należy do najpłodniejszych powojennych pisarzy polskich; opublikował ponad 80 książek! Konsekwentnie zajmuje się tematyką katolicką i narodową, także jako publicysta, stając zawsze w obronie wartości chrześcijańskich i patriotycznych. Od pewnego czasu wyraża swój głęboki niepokój wobec tego, dokąd zmierza współczesny świat, w tym Polska – czemu daje wyraz w tej właśnie książce.
Nie mamy prawa milczeć! Apologia Kościoła
Zbyt wielu z nas milczy. Zbyt wielu najbardziej ceni sobie święty spokój, czyli spokój uzyskany kosztem przeróżnych ustępstw na polu moralności i zasad wiary. Poprawność polityczna nachalnie propagowana przez mass media i wymuszana coraz to nowymi rozporządzeniami prawnymi dotknęła także niektórych reprezentantów i członków Kościoła.
Święta Rodzina
W czasach, kiedy rodzina przeżywa swój największy w dziejach kryzys, gdy jest zewsząd brutalnie atakowana przez nowe ateistyczne trendy i ideologie, najlepszą jej obroną jest przedstawienie pewnego – niezachwianego – wzoru wiary, nadziei i pokoju. Wzorem tym była, jest i bez wątpienia pozostanie dla kolejnych pokoleń matek, ojców i dzieci – Święta Rodzina z Nazaretu.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.