„Francuskie samobójstwo” we Francji biło rekordy sprzedaży: 15 tys. egz. dziennie! Równie silne były napaści na książkę i jej autora; nic dziwnego, skoro wieszczy on schyłek Francji, którego główną przyczyną są/będą kobiety-feministki, ruchy gejowskie i wszystkie inne z nimi spokrewnione oraz muzułmańscy imigranci. Za równie niebezpieczne uznaje „mroczne, podziemne wpływy brukselskich technokratów”. W książce bez trudu odnajdziemy symptomy zaraźliwej choroby, która toczy dziś także Polskę i całą cywilizację Zachodu.

Autor tej wartko napisanej publikacji to obecny kandydat prawicy na prezydenta Francji – wg sondaży z dużymi szansami co najmniej na drugą turę. Pochodzący z Algierii Éric Zemmour do tej pory zajmował się polityką tylko jako autor książek i publicysta (świetny!). Widząc bezsilność, ale i nieudolność polityków prawicy, postanowił sam stanąć do pojedynku o najwyższą władzę. Sięga do wielorakich spustoszeń, które poczyniła najpierw rewolucja francuska z jej złudnymi hasłami oraz z jej okrucieństwem, a dopełniła potem rewolucja seksualna roku 1968 i kolejne błędy polityków. Także tych po prawej stronie, którzy zamiast bronić odwiecznych wartości, woleli dla tzw. świętego spokoju i ze strachu przed mediami ulec marksistowskiej argumentacji.

Chrześcijaństwo zostało wyrugowane z polityki – pisze Zemmour – łapami chrześcijańskich demokratów, którzy już bardzo daleko odeszli od pierwotnych ideałów swojego ugrupowania. Tak stało się we Francji i innych krajach, tak dzieje się również w Unii Europejskiej. A w Polsce? Tekst Zemmoura skłania do refleksji, dlaczego chadecja nie rozwinęła się w kraju, zdawałoby się, do tego szczególnie predestynowanym.

„Polityka została przechwycona przez prawo, które już jej nie wypuści” – pisze Éric Zemmour. Dowodzi, że sędziowie aspirują do bycia „kapłanami prawa”. Wspólnoty całej Europy cierpią na utratę lub poważny uszczerbek narodowej tożsamości i bolesne tego konsekwencje. Autor książki uważa, że Francja jednak cierpi najbardziej. Prorokuje, że „ideologia globalizacji, antynarodowa i wielokulturowa, będzie w XXI wieku tym, czym był nacjonalizm w XIX, a totalitaryzm w XX wieku”.

Czy się komuś to podoba, czy nie, Zachód to od przeszło tysiąca lat także my. Zapoznajmy się więc z wielkimi zagrożeniami, póki jeszcze można (chyba) przeciwdziałać im kartką wyborczą. Aby dokonać właściwego wyboru, trzeba mieć mocne rozeznanie, kto jest kim i za czym naprawdę optuje – Éric Zemmour bardzo nam w tym pomaga.

MKIDN

  • Spis treści

  • Biogram autora

  •  
  • Wstęp

  •  
  •  
  • 1970–1983 Historia nie jest naszym kodem

  •  
  • 1970  Śmierć ojca narodu

  • Śmierć ojca rodziny

  • 1971  Zdrada współtowarzyszy

  • Koniec wymienialności

  • 1972  Tydzień, który zmienił świat

  • Bruay-en-Artois: burżuj, zatem winny

  • Anglia koniem trojańskim

  • Ludzie prezydenta

  • Ustawa Plevena: koniec wolności ekspresji we Francji

  • Jak mówiono i jak nie powinno się już mówić

  • Dom koło fontanny, w małym ogrodzie

  • 1973  Dyskretny koniec kolbertyzmu

  • Robert Paxton, nasz zacny mistrz

  • Pędzi, pędzi przedmieście, ale dokąd, jeszcze nie wie

  • Ci tak mili rozwodnicy

  • To tylko rock and roll

  • Palenie staników i drobni kupcy

  • 1974  Jaja

  • „Nie macie monopolu na dobre serce”

  • Vincent, François, Paul i inni, którym bije dzwon

  • 1975  Kobieta jest przyszłością mężczyzny

  • Wszyscy jesteśmy Dupontami Lajoie!

  • 1976  Kto jest najsilniejszy? To Zieloni!

  • Haby temu, kto widzi w tym coś nieprzystojnego

  • 1977  Lepsza Lily od Ptaszka

  • 1978  Cochin, kto nie dotrzymuje słowa

  • 1979  Każda rewolucja jest dobra sama w sobie

  • Metalurgia upada pierwsza

  • Drodzy towarzysze delektują się Pałacem Elizejskim

  • 1980  Wilki wkroczyły do Paryża przez ulicę Kopernika

  • Mój syn, moja walka

  • 1981  Ideologia dominująca dla nietęgich głów

  • Dallas lub zmiana duszy

  • Marchais za gaullistami

  • Władca much w Minguettes

  • Od PC do PC

  • 1982  Powrót feudałów

  • Verdun w Sewilli

  • 1983  Przejście od światła do cienia

  •  
  •  
  • 1984–1992 Służmy dobrej sprawie i służmy sobie!

  •  
  • 1984  SOS wieloryby

  • Canal+ kineskopowa świątynia dobra

  • Dzień, w którym państwo ugięło się przed NRJ

  • 1985  A CRIF zabił Napoleona

  • Narodziny władzy gejów

  • Święty Coluche

  • 1986  Louis Schweitzer lub nowa zdrada klerków

  • Królewski Buren

  • Gdzieś urodzony

  • 1987  Do zobaczenia, chłopcy

  • 1988  Verlaine i Van Gogh

  • 1989  Klęska „Wielkiego Narodu” (I)

  • Klęska „Wielkiego Narodu” (II)

  • Klęska „Wielkiego Narodu” (III)

  • 1991  Évin for ever

  • Rap-petout

  • 1992  Helena i dziewczęta

  • Demokracja umiera w Maastricht jak d’Artagnan

  • Paroles, paroles, paroles…


  • 1993–2008 Ojcowie jedli zbyt zielone winogrona, a zęby ścierpły synom

  •  
  • 1993  Imię

  • Upadek francuskiego Berlusconiego

  • 1995  De Gaulle zgarnięty na Vél’ d’Hiv’

  • Maj w grudniu

  • Smutna podróż footballu za Bosmanem

  • 1996  Od Ludwika XVIII do Jacques’a Chiraca

  • Chwała Ritchiego’D

  • Nowy wynalazek: „bezdokumentowcy”

  • 1997  Sto milionów zabitych… a ja, a ja, a ja

  • 1998  Black-blanc-beur

  • 1999  José Bové lub zdrada Asterixa

  • 2000  Historia Airbusa

  • 2001  Paryż nie będzie zawsze Paryżem

  • Fatum Mezzogiorno

  • 2002  No pasarán

  • 2003  Kepi de Gaulle’a na głowie Aristide’a Brianda

  • Nie jest Bonapartem każdy, kto chce

  • Jean-Claude Trichet lub rzymski triumf imperialnej oligarchii

  • 2005  Francja trzech młodości

  • Austerlitz, nie słyszałem!

  • 2007  Zobaczyć Lizbonę i umrzeć

Czytelników, którzy kupili tę książkę, zainteresowało również:

Opinie o produkcie (0)

do góry

Zamknij X W ramach naszego serwisu stosujemy pliki cookies. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl