Filary Niepodległości

Wstęp

Andrzej Nowak: Źródła trzeciej niepodległości 

Część I Korzenie

Anna Walentynowicz: Tu była moc narodu 

Jan Olszewski: Będziemy mieli do czynienia z jakąś rewolucją 

Jan Olszewski: Wyjście z (geopolitycznej) szarej strefy 

Wiesław Chrzanowski: O przemianach polityki 

Część II Zwrot

Lech Kaczyński: Mogło być inaczej

Jarosław Kaczyński: Warto być silnym 

Antoni Macierewicz: Alternatywna strategia integracji 

Jarosław Kaczyński: Jak powrócić do domu? 

Lech Kaczyński: Historia stosowana 

Lech Kaczyński: Rozważania o prezydenturze i polityce polskiej 

Jarosław Marek Rymkiewicz: No i co wy na to, Polacy? 

Część III Rok 2018. Tożsamość

Antoni Macierewicz: Kształt niepodległości

Mateusz Morawiecki: W wielu obszarach życia już nic nie powinno

być takie, jak do 2015 roku.

Andrzej Duda: Od „Legionistów” do Belwederu 

Abp Marek Jędraszewski: Żyjemy tą prawdą 

WSTĘP

Źródła trzeciej niepodległości

Polska trzy razy musiała budować swą niepodległość. Po raz pierwszy było to w czasach Mieszka i Bolesława. Oni tworzyli zręby organizacji państwowej, z której wyrosła przez stulecia Rzeczpospolita. Podtrzymywana, wzbogacana duchowo i materialnie, a także broniona przez kolejne pokolenia – będzie trwała aż do XVIII wieku. Wówczas najpierw utraciła niepodległość, a potem została całkowicie wymazana z mapy. W końcu sąsiedzi-rozbiorcy spróbowali zabrać Polakom ich tożsamość, ich język, pamięć, wiarę. Taka jest logiczna konsekwencja, a na pewno historyczna kolejność etapów, jakie pociąga za sobą utrata niepodległości.

To zrozumieli nasi przodkowie, bo odczuli na własnej skórze – i nie wszyscy pogodzili się z takim wyrokiem. Dość było owych niepogodzonych, niepokornych, wytrwałych w wierności polskiej dumie i tożsamości, by podjąć trud walki o nową, drugą niepodległość. Ów trud i jego zwycięski rezultat wspominamy w roku, kiedy obchodzimy stulecie odzyskania wolności przez Polskę. Historię ostatniego, długiego etapu tamtej walki i pracy starałem się pokazać najzwięźlej w niedawno wydanym tomie Niepodległa! 1864–1924. Jak Polacy odzyskali swoją Ojczyznę.

Wiemy jednak, że ta druga polska niepodległość, symbolicznie rozpoczęta 11 listopada 1918 roku, niestety nie trwała długo. Jeśli chcemy rozumieć wartość własnego suwerennego państwa, musimy przypomnieć sobie również bolesny czas jego ponownej utraty, w roku 1939, poprzez wspólne uderzenie Rzeszy Niemieckiej i Związku Sowieckiego na Polskę. Musimy przypomnieć sobie ofiary, które zburzenie II Rzeczpospolitej za sobą pociągnęło – miliony ofiar. O nich zapomnieć nie wolno.

Znów jednak nie zabrakło tych, którzy nie pogodzili się z takim, jeszcze bardziej brutalnie niż w XVIII–XIX wieku wyrażonym „werdyktem historii”, z działaniem obcej przemocy, która miała uwiecznić polską niemoc. O nich także nie możemy zapomnieć. Kiedy nie udało się obronić swojego państwa we Wrześniu 1939 roku, będą powstawać i bić się o odzyskanie wolności kolejne pokolenia, od ludzi oddziału majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” poczynając, na ludziach podziemnej „Solidarności” i Solidarności Walczącej kończąc.

Walka o trzecią niepodległość – po stracie drugiej – zaczyna się więc od razu. Kiedy się kończy? Od kiedy znów możemy mówić o odzyskanej niepodległości i w czym jej istotna treść dziś się zawiera? To właśnie wielkie pytania, nie teoretyczne, ale jak najbardziej praktyczne, jakie stawiane są w tej książce. Ona jest poświęcona odpowiedzi na te pytania.