Dlaczego Powszechna Deklaracja Praw Człowieka pozostaje ważna po 75 latach
Kilka dni temu, a dokładnie 10 grudnia, przypadła 75. rocznica uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, co było nie tylko okazją do refleksji, ale również momentem, by uzmysłowić sobie, jak doniosłe są te wartości po tylu latach. Wydawać się może, że w obliczu współczesnych problemów i konfliktów na arenie międzynarodowej celebracja tego dokumentu staje się nieco niezręczna. Jednakże warto zwrócić uwagę na kluczowe aspekty, które czynią UDHR (Universal Declaration of Human Rights – Powszechna Deklaracja Praw Człowieka) ważnym i aktualnym zbiorem praw i zasad również dzisiaj.
Profesor Mary Ann Glendon, wybitna myślicielka w dziedzinie praw człowieka, podkreśliła, że UDHR stanowi niezwykły punkt odniesienia w debatach dotyczących wolności i godności jednostki na całym globie. Warto sięgnąć do historii powstania tego dokumentu, zaczynając od prac Komisji Praw Człowieka pod przewodnictwem Eleanor Roosevelt. Ten wysiłek po drugiej wojnie światowej miał na celu uczynienie świata bardziej bezpiecznym i lepszym miejscem.
Nie można również pominąć wkładu inicjatorów tego dokumentu, którzy zanurzając się w różnorodnych kulturach, odkryli, że fundamentalne wartości i prawa, jakimi winniśmy się kierować, mają uniwersalny charakter. To właśnie ta spójność z różnymi częściami świata sprawia, że UDHR posiada uniwersalny wymiar, niezależnie od różnic kulturowych czy politycznych.
Preambuła Deklaracji rozpoczyna się od kluczowego stwierdzenia zależności wolności, sprawiedliwości i pokoju od uznania godności i praw człowieka. To właśnie ta integralność wyróżniająca Deklarację, która pozwala czytać ją jako spójną całość, jest źródłem jej siły i znaczenia przez te lata.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że Deklaracja nie traktuje jednostki jako izolowanej bytowości obdarzonej prawami, lecz umieszcza ją w kontekście społecznym. Każdy człowiek jest nie tylko podmiotem praw, lecz także ma obowiązki wobec społeczności. Ta idea solidarności i wspólnoty jest kluczowa dla zrozumienia istoty Deklaracji.
75 lat po jej powstaniu warto kontynuować cele, które przyświecały twórcom UDHR: dążenie do uznania godności każdej istoty ludzkiej oraz wspieranie postępu społecznego. To również czas, by docenić głównych architektów tej deklaracji, takich jak Eleanor Roosevelt, których praca i zaangażowanie przyczyniły się do ustanowienia fundamentów dla współczesnych debat nad prawami człowieka.
Także w obliczu współczesnych sporów i ataków na prawa i godność jednostki, bogata i zrównoważona myśl takich intelektualistów jak profesor Mary Ann Glendon jest niezmiernie istotna. Inicjatywy, takie jak program na Uniwersytecie w Dallas, ukierunkowane na kontynuowanie dziedzictwa idei UDHR, stanowią krok w kierunku bardziej zdecydowanej i spójnej odpowiedzi na współczesne wyzwania.
75 lat po ustanowieniu Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, jej ideały wciąż pozostają ważne i aktualne. To nie tylko hołd dla przeszłości, ale również drogowskaz dla przyszłości, w której godność i prawa człowieka powinny stanowić fundament dla tworzenia lepszego świata dla wszystkich.
Źródło: National Catholic Register, TP
Roztrzaskane lustro. Upadek cywilizacji zachodniej
Czy to już koniec naszej cywilizacji?
Trzymamy w ręku książkę, która jest jednym z najważniejszych dzieł współczesnej humanistyki, nie tylko polskiej. Wybitny uczony i pisarz, wielki erudyta, prof. Wojciech Roszkowski, dokonuje w niej bilansu naszej cywilizacji. Bilans to dramatyczny.
Bunt barbarzyńców. 105 pytań o przyszłość naszej cywilizacji
Czy cywilizacja zachodnia, do której wszak należymy, już upadła? A jeśli tak, to czy będzie w stanie się podnieść i pod jakimi warunkami? Pytania te nurtują wielu ludzi, także wybitnego intelektualistę i świetnego pisarza prof. Wojciecha Roszkowskiego. Autor rozważał je już w skrzącym się imponującą erudycją dziele „Roztrzaskane lustro”, które stało się bestsellerem ubiegłego roku.
Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 1. 1945–1979.
Nowy przedmiot Historia i Teraźniejszość wymaga także nowego podejścia do podręcznika. Autor – wybitny badacz, historyk i ekonomista, człowiek bardzo aktywny społecznie – postawił na narracyjność. W połączeniu z atrakcyjnym stylem pisania powinno przynieść to istotny efekt dydaktyczny, pobudza bowiem ciekawość czytelnika-ucznia.
Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 2. 1980-2015
Nowy przedmiot szkolny Historia i teraźniejszość wzbudził w 2022 roku olbrzymie zainteresowanie – okazał się niezwykle potrzebny. W naszym podręczniku rozczytywała się i wciąż rozczytuje cała Polska, głównie młodzież, ale nie tylko. Wynika to z faktu, że książka napisana została w sposób szczególnie atrakcyjny.
Dlaczego przestałem być lewakiem
Napisana żywym językiem, niepozbawiona ironii książka niemieckiego autora Manfreda Kleine-Hartlage to barwny opis jego drogi od zagorzałego socjalisty, działacza SPD, do wyznawcy wartości konserwatywnych i chrześcijańskich. Od groteski do normalności. Od oszustwa do prawdy.
Utopia europejska. Kryzys integracji i polska inicjatywa naprawy
Wychodząc z pierwotnych koncepcji wspólnoty europejskiej, nawiązując do myśli tzw. Ojców Założycieli, autor Krzysztof Szczerski, politolog i polityk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego przestrzega - zgodnie z tym, co mówił w polskim Sejmie św. Jan Paweł II - przed redukowaniem wizji zjednoczonej Europy wyłącznie do jej aspektów ekonomicznych, politycznych oraz przed bezkrytycznym stosunkiem do konsumpcyjnego modelu życia.
Pandemia grzechu, czyli śmierć nauczycielką życia
Czy zdajemy sobie sprawę z tego, dokąd prowadzą nas najnowsze trendy światopoglądowe? Postnowocześni ideologowie, pseudonaukowcy oraz zgenderyzowani politycy chwycili w swoje ręce stery w wielu krajach i wiodą ludzkość w tragiczną otchłań. Zgodnie z jeszcze oświeceniowymi, a potem z marksistowskimi, leninowskimi i nazistowskimi zaleceniami także dzisiejsi utopiści godzą się z tym, że na drodze do świata bez skazy muszą być ofiary.
Tyrania postępu
Kim będziemy za parę lat? Czy w ogóle jeszcze będziemy? Nasza rzeczywistość przypomina sytuację znaną nam z opisów i filmów o katastrofie „Titanica”. Statek zderzył się z górą lodową i zaczyna tonąć, ale pokładowa orkiestra pięknie gra i gra.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.