Dziś rocznica objawienia Matki Bożej w La Salette. Niech orędzie Maryi wybrzmi w Polsce dręczonej klęską powodzi
Scena objawień Matki Bożej w La Salette przedstawiona w kaplicy kościoła w Tuluzie. fot. Didier Descouens — praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=33471641 Dziś wspominamy Matkę Bożą z La Salette, na pamiątkę Jej objawienia, które miało miejsce właśnie tego dnia. Przesłanie Maryi ogłoszone w tej górskiej miejscowości nie jest aż tak znane jak to z Fatimy czy Lourdes, tym bardziej więc warto je poznać.
Piękna Pani
19 września 1946 r. przypadał w sobotę. Maksymin Giraud i Melania Calvat pilnowali tego dnia swoich krów pasących się na hali w La Salette i nagle spostrzegli przy strumyku coś jakby kulę ognia, w której rozpoznali siedzącą kobietę z łokciami opartymi na kolanach i z twarzą ukrytą w dłoniach.
„Zbliżcie się, moje dzieci, nie bójcie się, jestem tu po to, by wam opowiedzieć wielką nowinę” – usłyszeli oboje i zbiegli ze zbocza w dół, żeby stanąć przed Piękną Panią. Pani była ubrana jak miejscowe kobiety, miała na sobie długą suknię, a także fartuch i czepek. Na piersi miała zawieszony duży krucyfiks, z którego wychodziła światłość.
Przesłanie Matki Bożej
„Jeżeli mój lud nie zechce się poddać, będę zmuszona puścić ramię Mojego Syna. Jest ono tak mocne i ciężkie, że dłużej nie mogę go podtrzymywać. Od jak dawna cierpię z waszego powodu! Chcąc, by Mój Syn was nie opuścił, muszę Go nieustannie o to prosić, a wy sobie nic z tego nie robicie. Choćbyście się nie wiem jak modlili, nie wiem, co robili, nigdy nie zdołacie wynagrodzić trudu, którego się dla was podjęłam. Dałam wam sześć dni do pracy, siódmy zastrzegłam sobie i nie chcą mi go przyznać. To właśnie czyni ciężkim ramię Mojego Syna! Również woźnice przeklinają, mieszając z przekleństwami imię Mojego Syna. To są dwie rzeczy, które czynią tak bardzo ciężkim ramię Mego Syna. Jeżeli zbiory się psują, to tylko z waszej winy. Pokazałam wam to w roku ubiegłym na ziemniakach. Wy jednak nic sobie z tego nie robiliście. Przeciwnie, kiedy znajdowaliście zgniłe ziemniaki, przeklinaliście, mieszając z przekleństwami imię Mojego Syna. Będą się psuły nadal, a tego roku na Boże Narodzenie nie będzie ich wcale” – powiedziała do dzieci Piękna Pani.
„Jeżeli się nawrócą, kamienie i skały zamienią się w sterty zboża, a ziemniaki same się zasadzą. Czy dobrze się modlicie, moje dzieci?” – usłyszeli Maksymin i Melania i odpowiedzieli, że nie bardzo.
„Ach! moje dzieci, trzeba się dobrze modlić wieczorem i rano. Jeżeli nie macie czasu, zmówcie przynajmniej ‘Ojcze nasz’ i ‘Zdrowaś’, a jeżeli będziecie mogły, módlcie się więcej. W lecie na Mszę św. chodzi tylko kilka starszych niewiast. Inni pracują w niedzielę przez całe lato. W zimie, gdy nie wiedzą, co robić, idą na Mszę św. jedynie po to, by sobie drwić z religii. W czasie Wielkiego Postu jedzą mięso jak psy” – ubolewała Piękna Pani. Później jeszcze przypomniała Maksyminowi moment, w którym ojciec pokazywał mu, jak zebrane zboże kruszy się na proch.
„A więc, moje dzieci, ogłoście to całemu mojemu ludowi” – skończyła swoje orędzie Piękna Pani, która posługiwała się raz miejscową gwarą, a raz językiem francuskim. Potem wspięła się po zboczu i rozpłynęła się w świetle.
Owoce objawienia
6 lat później Philibert de Bruillard, biskup z Grenoble, po przeprowadzeniu odpowiednich badań ogłosił, że „objawienie Najświętszej Dziewicy dwojgu pasterzom, 19 września 1846 r. na jednej z gór w łańcuchu Alp, położonej w parafii La Salette… posiada wszelkie znamiona prawdy i że wierni mogą w nie wierzyć bez obawy błędu”. Później w miejscu zjawienia się Matki Bożej zbudowano sanktuarium, a także ustanowiono nowe zgromadzenie do opieki nad nim – Misjonarzy Matki Bożej z La Salette.
W La Salette Maryja wyjaśniła dzieciom, że klęska nieurodzaju to konsekwencja grzechów, jakie popełniali ludzie w tamtym czasie. Czy nie jest to orędzie i dla nas, Polaków AD 2024, doświadczanych klęską strasznej powodzi?
Opis objawienia Matki Bożej przytaczam za saletyni.pl; AD
Na naszych półkach można znaleźć wiele książek pogłąbiających duchowość Maryjną:
Matka Boża
Mamy w Polsce od wieków ogromny skarb. Ta książka tego dowodzi. Tym skarbem jest wielka miłość i cześć dla Matki Bożej, którą nazywamy też Królową Polski. Nie jest to w żadnym razie – tak jak w wielu krajach Zachodu – miłość-relikt zaklęta w dawnych dziełach sztuki, na które patrzy się jak na obiekty muzealne. Jest to miłość żywa i żarliwa, której płomień stale jest podsycany przez następne pokolenia.
Odpowiedź nieba dla ziemi. Lourdes. Objawienia, uzdrowienia, nawrócenia
Wszystkie postaci w tej książce są autentyczne, wszystkie opisane wydarzenia naprawdę miały miejsce. Czyta się ją jednak nie jak chłodny dokument, ale jak pełną dramatycznych zwrotów akcji powieść. Jest to zarazem wielkie świadectwo działalności Pana Boga. Upodobał On sobie niektóre z miejsc na naszej Ziemi, gdzie Jego wyznawcy gromadzą się szczególnie licznie, gdzie leczy On nas i nawraca – mówimy, że czyni tam cuda.
Cuda polskie. Matka Boża i święci w naszych dziejach
Na historię naszego kraju należy patrzeć z punktu widzenia człowieka wierzącego, chrześcijanina, jeśli chce się dzieje Polski interpretować uczciwie. Ta książka nie jest suchym dziełem naukowym, lecz zawiera solidną porcję wiedzy o minionych wiekach. Jest napisana barwnie i żywo. Prezentuje autentyczne wydarzenia, konkretne osoby oraz sprawdzone opinie. Obejmuje okres od Mieszka I po współczesność.
Totus Tuus
Ogłoszony przez polski parlament Rok św. Jana Pawła II w stulecie jego urodzin (1920–2020) każe zastanowić się nad dziełem naszego wielkiego rodaka. Ks. Karol Wojtyła na drogę swego dorosłego życia wybrał dewizę Totus Tuus, czyli po polsku Cały Twój – zawołanie odnosi się do Maryi, Matki Jezusa. To Jej tak młody kapłan, jak i sędziwy Papież zawierzył siebie samego, Ojczyznę oraz cały świat.
Maryja. Królowa Polski
Z dawna Polski Tyś królową, Maryjo - śpiewamy w pieśni, upraszając łaski za pośrednictwem Matki Bożej dla nas samych, naszych rodzin, dla całego naszego narodu. W rodzimych kościołach i sanktuariach spotykamy niezliczone Jej wizerunki - są nieraz wybitnymi dziełami sztuki, nieraz nie mają wysokiej klasy artystycznej, ale zawsze zawierają w sobie wielki ładunek emocjonalny, patriotyczne treści, a przede wszystkim bezcenny wprost skarbiec pobożności.
AD
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.