Idio(to)kracja (2), czyli dlaczego nieuki wybierają jeszcze większych tłumoków i jakie jest na to lekarstwo
30.04.2020
Hrabal uważał, że felietoniście nie wolno pisać tak, by czytelnik przysypiał. Felietonista ma batożyć słowem, by czytelnik wyskoczył z łóżka i pobiegł obić gębę autorowi. Coś takiego wydarzyło się chyba przed tygodniem: po tekście „Idiokracja (1)”: dostałem sporą wiązankę (to trafne słowo!) listów i odezw z wielonarządowymi epitetami. Zarazem wpłynęło do mnie jakieś tysiąc razy więcej wyrazów poparcia. Wszystkim – krytykom i sympatykom – z serca dziękuję. I w związku z licznymi pytaniami spieszę rozwinąć hasło „Idiokracja”.
Idiotokracja - Czyli zmowa głupców
Głupcy zawsze istnieli, niektórzy z nich sięgali nawet po władzę, ale nigdy jeszcze w dziejach świata ród ludzki nie miał do czynienia z prawdziwą inwazją głupoty. Zjawisko to stało się bardzo groźne, albowiem objęło niektóre kręgi władzy. Powstały fałszywe elity składające się w całości z durniów i dewiantów różnej maści, którzy trzymają się razem, wspierają i rządzą lub choćby próbują rządzić.
