Karol Wojtyła. Przyjaciel, Kardynał, Papież, Święty.

Joanna Szczerbińska, „Niedziela”

Niezwykła to książka, będąca świadectwem zafascynowania świętością Karola Wojtyły. Gabriel Turowski dostrzega cechy świętości najpierw u młodego księdza, który podjął się duszpasterstwa studentów medycyny i gromadził przyszłych lekarzy przy krakowskim kościele św. Floriana, a potem u biskupa, kardynała metropolity i wreszcie papieża. Książka jest świadectwem danym przez jedną z ostatnich żyjących tak bliskich Janowi Pawłowi II osób.

Prof. Gabriel Turowski znał świętego bardzo długo, nazywał go Wujkiem; łączyła ich przepełniona szacunkiem przyjaźń i zażyłość. Gabriel Turowski wyjeżdżał wraz z innymi członkami tzw. Środowiska Wujka na letnie wakacje z przyszłym papieżem. Spożywali z nim w lesie posiłki, grali w piłkę nożną, chodzili po górach, pływali na kajakach, świętowali codzienną Eucharystię pod gołym niebem, dyskutowali na tematy wiary, etyki, małżeństwa, Kościoła.

Prof. Gabriel Turowski w rozmowie z „Niedzielą”

Jeśli chodzi o książkę, to zawiera ona fragmenty niektórych wspomnień wybranych z 52 lat przebywania w kręgu duszpasterskiego oddziaływania na nas ks. Karola Wojtyły, nazywanego Wujkiem. W czasach PRL-u, ze względu na bezpieczeństwo, było wskazane, aby tak zwracać się do niego, nie zdradzając, że jest osobą duchowną. Środowisko Wujka zostało stworzone dzięki jego charyzmatowi i ono przetrwało. W tej chwili można powiedzieć: są to trzy pokolenia, które liczą około trzystu osób. Środowisko cały czas wspomagało Księdza, a jednocześnie Ksiądz wspomagał nas. Był przyjacielem, wszystkim służył radą, pomocą – ale nie podejmował za nas decyzji. Prowadził z nami rozmowy. Te rozmowy z młodzieżą miały miejsce np. w czasie wspólnego spływu kajakiem albo podczas wspólnego wędrowania w lesie lub w górach. Były one bardzo istotne dla osób poszukujących Boga, a także dla młodych zakochanych i narzeczonych. W testamencie z datą 17 marca 2000 r. Ojciec Święty zamieścił podziękowania: „Bóg zapłać dla różnych osób, m.in. dla środowiska”, co nas niezmiernie wzruszyło.

Natalia Budzyńska, „Przewodnik Katolicki”

„A cóż oni jeszcze mogą powiedzieć o Karolu Wojtyle? Przecież już wszystko powiedzieli. Pewnie poznajdowali coś w szufladach, w szafach, jakieś ułomki, jakieś okruchy” – mówił na konferencji prasowej promującej album kardynał Franciszek Macharski. Ale dalej powiedział tak: „To nie są jakieś okruchy, to jest chleb, prawdziwy chleb. To jest cząstka życia małej wspólnoty, stworzonej przez księdza Karola, której on jest członkiem. Ten tom jest świadectwem wielkich rzeczy i jest przewodnikiem, który pozwala odnaleźć ścieżki wśród wielkich i największych spraw”. Gabriel Turowski, profesor UJ, należał do „środowiska Wujka”, znał Wojtyłę od 1949 roku. Później, w 1981 roku, został powołany przez Sekretariat Stolicy Apostolskiej do sześcioosobowego zespołu specjalistów czuwających nad powrotem do zdrowia Jana Pawła II. W wydanym przez Biały Kruk albumie czytamy jego wspomnienia z dawnych wędrówek i spływów, z których każdy był ważnym duchowym wydarzeniem. W albumie zamieszczonych zostało 150 zdjęć z prywatnych zbiorów, większość z nich jest zupełnie nieznana.