Doprowadziła do strajku 15 milionów Polaków. Dziś rocznica prowokacji bydgoskiej
Plakat „Niedokończona sesja WRN w Bydgoszczy”. Jan Rulewski – przewodniczący MKZ „Solidarność” w Bydgoszczy. Mariusz Łabendowicz – członek MKZ „Solidarność” w Bydgoszczy. Fot. IPN; z książki "Opresja" wyd. Biały Kruk. 9 lutego 1981 r. VIII Plenum KC PZPR zaakceptowało rezygnację Józefa Pińkowskiego z funkcji premiera; nowym szefem rządu został 11 lutego minister obrony narodowej Wojciech Jaruzelski. W przemówieniu sejmowym następnego dnia zaapelował on o dziewięćdziesiąt spokojnych dni bez strajków. W rezultacie większość akcji protestacyjnych wygasła. 18 oraz 20 lutego podpisano porozumienia z protestującymi rolnikami w Radomiu i Ustrzykach. Zapewniały one m.in. trwałość indywidualnej formy gospodarowania w rolnictwie. W tym też czasie, po długotrwałych strajkach uczelni łódzkich, do których przyłączyły się wszystkie uczelnie w Polsce, podpisane zostało 17 lutego tzw. porozumienie łódzkie ze strajkującymi studentami. Kładło ono fundamenty pod odrodzenie autonomii wyższych uczelni w Polsce i umożliwiało rejestrację Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Wkrótce jednak okazało się, że apel Jaruzelskiego był tylko taktycznym i propagandowym wybiegiem władz.
Odmowa rejestracji przez władze związków zawodowych rolników doprowadziła do największego kryzysu w okresie legalnego istnienia „Solidarności”. Rozpoczynał on serię rozmaitych sprowokowanych przez komunistyczne władze sytuacji kryzysowych, których celem było przygotowanie gruntu pod wprowadzenie stanu wojennego. Od 12 marca 1981 r. grupa rolników okupowała budynek Wojewódzkiego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Bydgoszczy. Dzień później protest poparł NSZZ RI „Solidarność”, tworząc w Bydgoszczy Ogólnopolski Komitet Strajkowy, którego najważniejszym postulatem była rejestracja chłopskiego związku zawodowego. 19 marca na posiedzeniu Wojewódzkiej Rady Narodowej zostało pobitych trzech działaczy „Solidarności” oraz „Solidarności” Rolników Indywidualnych. Najbardziej ucierpiał przewodniczący Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego bydgoskiej „Solidarności” Jan Rulewski.
W związku z tymi wydarzeniami KKP uchwaliła przeprowadzenie 27 marca 1981 r. ogólnopolskiego czterogodzinnego strajku ostrzegawczego. Gdyby nie przyniósł on rezultatu, 31 marca miał rozpocząć się bezterminowy strajk generalny. Strajk czterogodzinny odbył się i objął ogromną większość dorosłych Polaków – około 15 mln ludzi. Był to, być może, największy strajk w dziejach ludzkości. Do strajku generalnego nie doszło, gdyż 30 marca podpisane zostało tzw. porozumienie warszawskie. Rząd obiecał wyjaśnić sprawę wypadków bydgoskich i zobowiązał się do rejestracji rolniczej „Solidarności”. Warto dodać, że w czasie kryzysu bydgoskiego w Polsce i wokół jej granic odbywały się manewry wojsk Układu Warszawskiego „Sojuz-81”, które łatwo mogły przekształcić się w interwencję zbrojną. Kulisy wypadków bydgoskich i rola Moskwy w ich przebiegu pozostają ciągle niejasne.
Kryzys bydgoski stanowił punkt kulminacyjny rewolucji solidarnościowej. Ponowne zmobilizowanie społeczeństwa na takim poziomie byłoby już bardzo trudne. Poza tym od wiosny 1981 r. pogarszało się gwałtownie zaopatrzenie w sklepach. Brakowało wszystkiego, także artykułów pierwszej potrzeby. W kwietniu rozpoczęto reglamentację towarów (system kartkowy), ale nie zmniejszyła ona monstrualnych kolejek stojących pod sklepami. Wszystko wskazuje na to, że rząd magazynował duże ilości towarów, aby rzucić je na rynek po wprowadzeniu stanu wojennego. Równocześnie w środkach masowego przekazu trwała agresywna kampania propagandowa obwiniająca „Solidarność” za trwający kryzys i braki w zaopatrzeniu. Część społeczeństwa ulegała owej propagandzie.
Prof. Wojciech Polak
*
Powyższy fragment pochodzi z książki prof. Wojciecha Polaka "Opresja. Ilustrowana historia PRL".
Opresja. Ilustrowana historia PRL
Ta książka powstała z dwóch powodów. Po pierwsze, poziom wiedzy o tak przecież nieodległych czasach jak historia państwa nazwanego Polską Rzeczpospolitą Ludową (PRL) jest w naszym społeczeństwie bardzo niski, zwłaszcza wśród ludzi młodych i średniego pokolenia. Są bowiem siły i ośrodki usilnie pracujące nad utajnianiem prawdy o latach 1944–1989.
Zapraszamy do naszej Księgarni Internetowej po książki o naszej historii najnowszej:
Wojna i dziedzictwo. Historia najnowsza
Ostatnie lata naszej historii najnowszej toczyły się w cieniu wojny – najpierw tej być może najbardziej bolesnej, choć nie dosłownej, czyli wewnętrznej, w naszym własnym domu. Jej pierwszą ofiarą stała się prawda, ale przecież w jej wyniku doszło także do ofiar śmiertelnych. Potem zaczęła się wojna kulturowa, której front coraz brutalniej naciera na Polskę. W jej wyniku umierają przede wszystkim ludzkie sumienia.
PAKIET Historia i teraźniejszość tom 1 i tom 2 w cenie 80 zł
Zobacz poszczególne tomy wchodzące w skład pakietu:
Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 1. 1945–1979.
Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 2.
Nikczemność i honor. Stan wojenny w stu odsłonach
Pisząc o stanie wojennym, można, wbrew pozorom, podkreślać także zachowania pełne honoru i godności. I nie chodzi tu bynajmniej o zachowania gen. Jaruzelskiego, określanego przez niektórych mianem „człowieka honoru”, co należy uznać za rzecz wielce haniebną. Chodzi tu o pełną godności postawę osób gnębionych i prześladowanych, którzy potrafili zachować ją nawet w warunkach ekstremalnych.
Kierunek Targowica. Polska 2005 – 2015
Polska w roku 2005 przeżyła reset lewicowych i liberalnych rządów; wydawało się, że postkomuniści przegrali i już nie wrócą. A jednak zaledwie po dwóch latach wszystko się odmieniło i już w 2007 roku III RP znalazła się na najlepszej drodze do nowej gospodarczej i moralnej targowicy. Jak do tego mogło dojść i ile zła musiało się jeszcze wydarzyć, nim Polacy w 2015 r.
Opresja. Ilustrowana historia PRL
Ta książka powstała z dwóch powodów. Po pierwsze, poziom wiedzy o tak przecież nieodległych czasach jak historia państwa nazwanego Polską Rzeczpospolitą Ludową (PRL) jest w naszym społeczeństwie bardzo niski, zwłaszcza wśród ludzi młodych i średniego pokolenia. Są bowiem siły i ośrodki usilnie pracujące nad utajnianiem prawdy o latach 1944–1989.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.