Powrót po 230 latach. W opactwie we francuskim Solignac znowu zamieszkają benedyktyni

Kościół w opactwie w Solignac. fot. MOSSOT — Travail personnel, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9764857 Historyczne opactwo w Solignac w departamencie Haute-Vienne w środkowej Francji wkrótce ponownie powita w swoich progach wspólnotę benedyktynów, która została wypędzona stamtąd w 1790 roku przez władze rewolucyjne. Od tego czasu opactwo służyło jako więzienie, szkoła z internatem dla dziewcząt oraz fabryka porcelany do 1930 roku. Podczas II wojny światowej znajdowało się tu schronienie dla katolickich nauczycieli, a w latach 1945-1990 siedziba zgromadzenia misjonarek oblatek Maryi Niepokalanej; budynki przeszły na własność diecezji Limoges w 2011 r. Wiadomość o powrocie benedyktynów została podana we wspólnym komunikacie prasowym biskupa Limoges Pierre-Antoine Bozo oraz o. Jeana-Bernarda Marie Bories, opata Saint Joseph de Clairval w Burgundii, który wykupił opactwo w Solignac, aby założyć tam przeorat.

Pierwsi zakonnicy pojawili się w opactwie już 1 sierpnia, aby pokierować przygotowaniami do przyjęcia pozostałych członków wspólnoty założycielskiej, którzy przeniosą się do Solignac jesienią. Uroczysta Msza inauguracyjna, której będzie przewodniczył bp Bozo, zostanie odprawiona 28 listopada, w pierwszą niedzielę Adwentu. Od tego dnia zakonnicy będą odprawiać codziennie Mszę w kościele opackim według zwyczajnej formy rytu rzymskiego z chorałami gregoriańskimi po łacinie, dostępną dla wiernych.

O. Jean-Bernard Marie Bories powiedział lokalnej gazecie diecezjalnej, że jego głównym celem, oprócz przywrócenia reguły benedyktyńskiej, jest uczynienie z opactwa duchowego centrum modlitwy i rekolekcji, zbudowanego wokół klasztoru i zdolnego pomieścić więcej osób niż opactwo Saint Joseph  de Clairval. Planowane jest również goszczenie młodych ludzi przygotowujących się do bierzmowania i innych wydarzeń oraz umożliwienie im rekolekcji duchowych. Zakonnicy będą także uczestniczyć w lokalnym życiu gospodarczym, początkowo we współpracy z katolickim systemem edukacji, który zamierza otworzyć sklep z lokalnymi wyrobami w ramach dwuletniego kursu technicznego z zakresu rolnictwa. Będą również mogli sprzedawać swoje produkty za pośrednictwem sklepu i pomagać w edukacji uczniów, okazjonalnie udostępniając im swoje ogrody.

Źródło: InfoCatólica.com, AM

W Polsce zakonnicy często opiekują się także wyjątkowymi miejscami kultu, nazywanymi sanktuariami. W monumentalnym albumie wiele z nich udokumentował mistrz Adam Bujak, a całość słowem opatrzył Czesław Ryszka:

Sanktuaria polskie

Adam Bujak, Czesław Ryszka

Sanktuaria katolickie istnieją na całym świecie, ale nigdzie nie notuje się takiego ich rozkwitu jak w Polsce – tak było w dawnych wiekach, tak jest i teraz. Gdy na świecie kościoły są zamykane lub wzorem bolszewickim przekształcane na magazyny, muzea lub galerie wystawowe, w naszym kraju pobożność ludowa kwitnie i nieustannie się rozwija.

Zobacz fragmenty Zamów książkę