Co musisz wiedzieć o wojnie między Izraelem a Hamasem

Nasi autorzy

Co musisz wiedzieć o wojnie między Izraelem a Hamasem

Premier Izraela Icchak Rabin i przewodniczący Organizacji Wyzwolenia Palestyny Jaser Arafat (od 1996 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej) podają sobie ręce po podpisaniu porozumienia z Oslo z 13 września 1993 r. Towarzyszy im prezydent USA Bill Clinton, fot. z podręcznika

Premier Izraela Icchak Rabin i przewodniczący Organizacji Wyzwolenia Palestyny Jaser Arafat (od 1996 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej) podają sobie ręce po podpisaniu porozumienia z Oslo z 13 września 1993 r. Towarzyszy im prezydent USA Bill Clinton, fot. z podręcznika "Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 2. 1980-2015" Wojciecha Roszkowskiego, str. 198.

Trwające napięcie w regionie Bliskiego Wschodu ponownie zaostrzyło się w wyniku wojny między Izraelem a Hamasem, palestyńską grupą terrorystyczną kontrolującą Strefę Gazy. Ta nowa runda starć wywołała niepokój na całym świecie i skłoniła wiele osób do zadawania pytań o przyczyny, skutki i źródło tego konfliktu między Izraelem a Hamasem. Oto, co warto wiedzieć na ten temat.

Geneza konfliktu

Historia konfliktu pomiędzy Izraelem a ugrupowaniami palestyńskimi, w tym Hamasem, sięga kilkudziesięciu lat wstecz, głównie od powstania Państwa Izrael w 1948 roku. Jedną z głównych kwestii spornych jest status Jerozolimy, świętego miasta Żydów, muzułmanów i chrześcijan. Izraelska okupacja Zachodniego Brzegu i Gazy od czasu wojny sześciodniowej w 1967 r. również była stałym punktem tarć.

Hamas, palestyńska organizacja islamska, powstała w 1987 roku jako grupa oporu na Zachodnim Brzegu i w Gazie. Przez lata pozostawała w konflikcie z Izraelem, który uważa Hamas za organizację terrorystyczną. Brak trwałego porozumienia pokojowego między Izraelczykami i Palestyńczykami przyczynił się do utrwalenia przemocy w regionie.

Bezpośrednie przyczyny wojny w 2023 roku

7 października Hamas rozpoczął inwazję na Izrael i zabił ponad 1000 Izraelczyków, w przeważającej większości cywilów. Po pierwszym nalocie pojawiły się doniesienia, że ​​islamska grupa ekstremistyczna porywała ludność cywilną, w tym osoby starsze, kobiety i nieletnich. Izraelskie Siły Obronne podały, że na początku nalotu podczas festiwalu muzycznego na otwartej przestrzeni zginęło prawie 300 osób.

Hamas powiedział, że jego atak był odwetem za eksmisję z meczetu Al-Aksa w okupowanej Wschodniej Jerozolimie w kwietniu i za nasilenie izraelskiej przemocy wobec Palestyńczyków. W odpowiedzi na atak Izrael ogłosił stan wojny i przeprowadził kontratak na grupę terrorystyczną w Strefie Gazy, przeprowadzając mobilizację wojskową na dużą skalę, rozmieszczając wojska i przeprowadzając ataki rakietowe na cele Hamasu.

Izraelskie wojsko ogłosiło również 9 października, że ​​nałoży całkowitą blokadę Strefy Gazy. Agencja ONZ ds. Uchodźców Palestyńskich (UNWRA) ostrzegła w ubiegłą sobotę, że ponad dwu milionom ludzi w regionie wkrótce zabraknie wody. Od 11 października w Gazie nie ma również prądu, a pomoc humanitarna nie jest wpuszczana. Premier Izraela Binjamin Netanjahu dał do zrozumienia, że ​​będzie dążył do wykorzenienia Hamasu w regionie. „Walczymy z całych sił na wszystkich frontach. Przeszliśmy do ofensywy. Każdy członek Hamasu jest martwy,” powiedział 11 października.

Od początku wojny Hamas w dalszym ciągu wystrzeliwuje tysiące rakiet na główne miasta Izraela: Jerozolimę i Tel Awiw. Siły izraelskie rozmieściły się wzdłuż granicy i wezwały Palestyńczyków do ewakuacji północnej Gazy w oczekiwaniu na nieuchronną inwazję drogą powietrzną, morską i lądową.

Lynn Hastings, koordynatorka pomocy humanitarnej przy ONZ, powiedziała w niedzielę, że w następstwie izraelskiego bombardowania i oblężenia Gaza znajduje się obecnie w bezprecedensowej „nieludzkiej” sytuacji. „Każdy, kto śledzi tę okupację i konflikt przez tyle dziesięcioleci, uzna to za katastrofę humanitarną na niespotykaną dotąd skalę. Jak powiedziałam, wydarzenia z 7 października i ataki Hamasu były absolutnie odrażające. Ale ten atak na Gazę jest katastrofalny i bezprecedensowy,” powiedziała 15 października.

Liczba zgonów i obrażeń rośnie w zastraszającym tempie

Od początku konfliktu według doniesień zginęło około 1300 obywateli Izraela, a ponad 3200 zostało rannych. Ze swojej strony palestyńskie Ministerstwo Zdrowia wskazało, że według stanu na poniedziałek 16 października w Strefie Gazy zginęło ogółem 2808 Palestyńczyków, a 10 859 zostało rannych.

Ponad milion ludzi, co stanowi prawie połowę całkowitej populacji Gazy, zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów. Według UNWRA około 500 000 Palestyńczyków szukało schronienia w jej obiektach i nie mogą już sobie z tym poradzić. ONZ poinformowała 16 października, że ​​„liczba ofiar śmiertelnych rośnie” oraz że „w Gazie nie ma wystarczającej liczby worków na zwłoki”.

Stanowisko Kościoła katolickiego wobec wojny

Kardynał Pietro Parolin, sekretarz stanu Watykanu, potępił ataki terrorystyczne Hamasu na Izrael, wezwał do pokoju w Ziemi Świętej i powiedział, że jest „gotowy na wszelką niezbędną mediację”. 13 października kardynał powiedział Vatican News, że ataki Hamasu były „nieludzkie” i że Stolica Apostolska wyraziła „całkowite i stanowcze potępienie”.

Papież Franciszek również potępił wojnę, okazał swoją bliskość ofiarom, „które przeżywają godziny terroru i udręki” i wezwał do zakończenia walk w Ziemi Świętej. „Proszę zaprzestać ataków i broni i zrozumieć, że terroryzm i wojna nie przynoszą żadnego rozwiązania, a jedynie śmierć i cierpienie wielu niewinnych ludzi,” powiedział papież 8 października, wskazując, że „wojna to porażka: każda wojna jest porażką” i nawołując do modlitwy „o pokój w Izraelu i Palestynie”.

Kardynał Pierbattista Pizzaballa, łaciński patriarcha Jerozolimy, w imieniu wszystkich katolickich ordynariuszy Ziemi Świętej ogłosił na 17 października dzień modlitwy, postu i wstrzemięźliwości w intencji pokoju. 16 października kardynał zaproponował wymianę za dzieci przetrzymywane jako zakładnicy przez Hamas w Strefie Gazy.

Chrześcijanie w Gazie szukają schronienia w parafiach

W niedawnym wywiadzie Parolin powiedział także, że czuje szczególną troskę o chrześcijan w Izraelu i Palestynie, zauważając, że wielu wiernych małej wspólnoty katolickiej w Gazie znalazło schronienie w jedynym kościele katolickim w enklawie, w parafii Świętej Rodziny. Jak dotąd w społeczności chrześcijańskiej – mniejszości liczącej około 1000 osób – nie zgłoszono żadnych zgonów ani obrażeń. „To prawda, że ​​wspólnota katolicka w Gazie, licząca około 150 rodzin, ogromnie cierpi,” stwierdził kardynał.

Jedyny katolicki ksiądz w Gazie, Argentyńczyk Gabriel Romanelli, powiedział 16 października w mediach społecznościowych: „Nasza niewielka społeczność chrześcijan pozostaje w parafii, ponieważ wierzą, że tam znajdują opiekę i poczucie bezpieczeństwa, zwłaszcza że nie mają dokąd uciekać. Obecnie wszędzie w Strefie Gazy czai się realne zagrożenie życia". Parolin dodał, że „chrześcijanie stanowią istotną część ziemi, w której Jezus się narodził, żył, umarł i zmartwychwstał”. „Nikt nie może sobie wyobrazić Palestyny ​​ani Izraela bez obecności chrześcijan, która była tam od początku i będzie tam na zawsze,” zakończył.

Źródło: Catholic News Agency, TP

Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 2. 1980-2015

Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 2. 1980-2015

Wojciech Roszkowski

Nowy przedmiot szkolny Historia i teraźniejszość wzbudził w 2022 roku olbrzymie zainteresowanie – okazał się niezwykle potrzebny. W naszym podręczniku rozczytywała się i wciąż rozczytuje cała Polska, głównie młodzież, ale nie tylko. Wynika to z faktu, że książka napisana została w sposób szczególnie atrakcyjny.

 

Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 1. 1945–1979.

Historia i Teraźniejszość. Podręcznik dla liceów i techników. Klasa 1. 1945–1979.

Wojciech Roszkowski

Nowy przedmiot Historia i Teraźniejszość wymaga także nowego podejścia do podręcznika. Autor – wybitny badacz, historyk i ekonomista, człowiek bardzo aktywny społecznie – postawił na narracyjność. W połączeniu z atrakcyjnym stylem pisania powinno przynieść to istotny efekt dydaktyczny, pobudza bowiem ciekawość czytelnika-ucznia.

Komentarze (0)

  • Podpis:
    E-mail:
  • Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.

Zamknij X W ramach naszego serwisu stosujemy pliki cookies. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.