Zginął od kuli czwartego dnia Powstania. Dziś wspominamy poetę K.K. Baczyńskiego

4 sierpnia 1944 roku, w czwartym dniu Powstania Warszawskiego, od kuli niemieckiego snajpera zginął na placu Teatralnym w Warszawie poeta Krzysztof Kamil Baczyński. Urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie jako syn Stanisława Baczyńskiego, działacza PPS, żołnierza Legionów Polskich, pisarza i krytyka literackiego, oraz Stefanii z domu Zieleńczyk, nauczycielki i autorki podręczników szkolnych. W 1933 roku rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Należał do harcerstwa. Zaczął pisać wiersze już jako uczeń; jego pierwszy znany wiersz, „Wypadek przy pracy” pochodzi z 1936 roku. W maju 1939 roku zdał maturę. Podczas II wojny światowej był aktywnym uczestnikiem ruchu oporu. Od 1940 r. publikował konspiracyjne tomiki wierszy (m.in. pod pseudonimem Jan Bugaj – „Zamknięty echem” i „Dwie miłości”), jego utwory ukazywały się także w podziemnych antologiach oraz czasopismach, takich jak „Dzień Warszawski” i „Miesięcznik Literacki”.

Współpracował także z referatem literackim Podwydziału Propagandy Mobilizacyjnej „Rój" Biura Informacji i Propagandy AK. Był uczestnikiem tajnych kompletów, Harcerskich Grup Szturmowych i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy. Od jesieni 1942 do lata 1943 roku kształcił się na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował polonistykę. Należał do komitetu redakcyjnego wydawanego między grudniem 1943 a kwietniem 1944 miesięcznika literacko-społecznego „Droga” tworzonego przez grupę młodzieży akademickiej. Przerwawszy studia,  wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych AK. Ukończył turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola" ze stopniem starszego strzelca podchorążego rezerwy piechoty. Od 1943 był sekcyjnym w 2. plutonie „Alek" 2. kompanii „Rudy" batalionu „Zośka", od lipca 1943 zastępcą dowódcy 3. plutonu 3. kompanii batalionu "Parasol".

Wybuch Powstania Warszawskiego zastał go na ul. Focha w pobliżu placu Teatralnego; nie mogąc przedostać się na miejsce koncentracji macierzystej jednostki, przyłączył się do oddziału złożonego z ochotników. Został pochowany tymczasowo na dziedzińcu Ratusza; po wojnie jego szczątki przeniesiono na Cmentarz Wojskowy na Powązkach.

Źródło: 1944.pl, culture.pl, dzieje.pl

O zbrodniach, jakie popełnili Niemcy wobec Polaków i Polski przeczytać możemy w porażającej książce prof. Wojciecha Polaka i prof. Sylwii Galij-Skarbińskiej: 

Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie.

Wojciech Polak, Sylwia Galij-Skarbińska

Książka Wojciecha Polaka i Sylwii Galij-Skarbińskiej „Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie” jest dramatyczną panoramą trudnych relacji polsko-niemieckich po 1939 r.

Zobacz fragmenty Zamów książkę