Zaćmienie Słońca 2024: pierwsze obserwacje, pierwsze wnioski
Częściowe zaćmienie Słońca w Polsce 29 marca 2006. Fot. Wikimedia, Szczery - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=783004 Całkowite zaćmienie Słońca widoczne 8 kwietnia w niektórych częściach Ameryki Północnej i północno-zachodniej Europy stało się nie lada atrakcją zarówno dla obserwatorów amatorów, jak i dla naukowców zajmujących się tego rodzaju badaniami. Wielu chętnych na obejrzenie zjawiska musiało udać się w podróż, niekiedy daleką, by znaleźć się na terenie, na którym widoczne było całkowite zaćmienie, a i tak zdarzało się, że w obserwacji przeszkodziły chmury.
Naukowcy obserwowali zaćmienie z samolotów albo z kamerami w dłoniach, amatorzy patrzyli w niebo w piknikowej atmosferze, zachwyceni obserwowaniem korony, jak nazywa się zewnętrzną warstwę atmosfery słonecznej.
Poprzednie całkowite zaćmienie nad Ameryką Północną miało miejsce w 2017 roku, ale zbiegło się ono z okresem minimalnej aktywności Słońca. Tym razem zjawisko wystąpiło podczas maksymalnej aktywności.
Także i tym razem wystąpił obserwowany od dawna podczas całkowitych zaćmień Słońca „pas cieni”. To niewyjaśnione jeszcze zjawisko polega na tym, że tuż przed zaćmieniem i tuż po nim naprzemienne smugi światła i ciemności przechodzą nad Ziemią. Jedna z hipotez głosi, że są one spowodowane turbulencjami w atmosferze podczas przejścia przez nią pasma światła z zaćmienia.
Inną ciekawą obserwacją było wystąpienie jasnych, czerwonych plam wystających z tarczy słonecznej, nazywanych protuberancjami i będących w rzeczywistości włóknami plazmy.
Jak relacjonuje Amir Caspi, fizyk solarny z instytutu naukowego w Boulder, jego zespoły badawcze – a było ich aż 35 – zgromadziły podczas zaćmienia duże ilości wartościowych naukowo danych, używając do tego identycznych teleskopów i aparatów. Obecnie są one przetwarzane, a wnioski z nich wyciągnięte poznamy prawdopodobnie za miesiąc.
Z kolei Cooper Downs, astrofizyk z Kalifornii, razem ze swoim zespołem starał się przewidzieć, w których miejscach słonecznej korony pojawią się serpentyny plazmy, by w ten sposób udoskonalić zaprojektowany przez jego firmę model Słońca. Serpentyny te to gęsto upakowane kolce plazmy, skierowane od środka Słońca na zewnątrz; 8 kwietnia Downs zauważył dwie takie serpentyny, jedną bardzo jasną na górze po lewej stronie i drugą w dolnej części słonecznej korony. Obecnie jego zespół porównuje wszystkie przygotowane symulacje z tym, co zostało zaobserwowane, by móc udoskonalić swój model Słońca.
Kolejne zaćmienie Słońca, widoczne także i w Polsce, będziemy mogli obserwować 29 marca 2025 roku. Będzie to płytkie zaćmienie częściowe, jednak widoczne w całym kraju.
Źródło: nature.com, bialykruk.pl, AD
***
Świat jest pełen ciekawych do obserwowania zjawisk, ale i krajobrazów, zarówno tych uczynionych ludzką ręką jak i powstałych naturalnie. Przewodnikami w ich odkrywaniu mogą być dla nas albumy i ilustrowane książki
Polska. Panoramy
Takie książki wydawane są bardzo rzadko i stanowią niespotykany rarytas na półkach domowych bibliotek. "Polska. Panoramy" to monumentalny album, który prezentuje najpiękniejsze polskie krajobrazy. Majestat Giewontu, dostojność Wawelu, zamki, pałace, malownicze pola jakby wyjęte z mickiewiczowskich opisów przyrody, wzburzony Bałtyk, leniwe polskie rzeki - nasza Ojczyzna ujęta w dziesiątkach zdjęć panoramicznych.
W 80 podróży dookoła świata
Czy 80 podróży wystarczy, by zwiedzić cały świat? Tego nie wiemy, ale z pewnością jest to wystarczająca ilość ekspedycji, by okrążyć naszą piękną Ziemię i bliżej jej się przyjrzeć. Właśnie o takich niezwykłych podróżach opowiada ta porywająca książka. Przypomina ona ponadto, że świat czeka, byśmy go odkryli – dla siebie.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.