Leszek Sosnowski: Barbara Nowak jako minister oświaty to świetny pomysł! Przemawia za nią wiedza, energia i niezłomność.

Małopolska Kurator Oświaty Barbara Nowak podczas rozmowy z miesięcznikiem "Wpis". Fot.: Biały Kruk

Jednym z najsensowniejszych pomysłów na nowe obsady stanowisk rządowych jest Barbara Nowak (brak pokrewieństwa z prof. Andrzejem Nowakiem) jako minister oświaty, na miejsce przenoszącej się do Strasburga i Brukseli Anny Zalewskiej. Ostatnio krążą w Warszawie właśnie takie pogłoski; dolatywały nawet z okolic Nowogrodzkiej…  

Krakowska kurator oświaty w podwawelskim grodzie znana jest nie od dziś, ale w ostatnich tygodniach zasłynęła w całej Polsce ostrym, zdecydowanym sprzeciwem wobec pomysłów wprowadzania ideologii LGBT do szkół i seksedukacji dzieci. Pani Barbara, kobieta z krwi i kości, niewiasta jak się patrzy, nie zamierza dopuścić do kwestionowania młodym ludziom ich naturalnej płci oraz do masturbacyjnych zabaw w szkołach, mających na celu nie co innego, jak przygotowanie tzw. „mięska” dla pedofilów. „Sprzedaje się ludziom kłamstwa, że to walka o równe prawa dla homoseksualistów” – stwierdziła jakże rozsądnie Barbara Nowak.

Spotkał ją niebywały hejt ze strony mainstreamu, czyli głównie niemieckich gazet i portali wydawanych w Polsce, odsądzano ja od czci i wiary – w ogóle się tym nie przejęła. Na szczęście. Twarda, niezłomna Polka! W rozmowie z „Wpisem” (numer majowy) stwierdziła logicznie, że „nie jest niczym kontrowersyjnym protest przeciwko demoralizacji młodych Polaków”. Następnie dodała: „Prezydent Trzaskowski z całą premedytacją realizuje plan rozbicia polskiego społeczeństwa.”

Tymczasem są wpływowi ludzie po naszej stronie politycznej, którzy upierają się, że Barbara Nowak jest jednak zbyt kontrowersyjna. Chciałbym zatem zapytać dla kogo jest niby kontrowersyjna? Dla tych sterowanych z zagranicy, zwalczających polskość mediów? Dla tzw. totalnej opozycji? Dla nich każdy z obozu patriotycznego jest kontrowersyjny, a najbardziej Jarosław Kaczyński – to może od niego zacznijmy usuwanie kontrowersji? Też by nie pomogło, bo my nie tylko mamy grzecznie i cichutko siedzieć oraz wysłuchiwać, co każe nam robić np. Manfred Weber lub Frans Timmermans, ale nas po prostu ma nie być! Kto tego nie rozumie to albo jest pożytecznym idiotą, albo piątą kolumną.

Barbara Nowak to osoba, która nie da się zastraszyć mediom. To piękny przykład dla wielu polityków także po naszej stronie. Ci nadwrażliwi na medialne hejty i prowokacje powinni zdawać sobie z jednego sprawę: jeśli o was Gazeta Wyborca lub TVN powiedzą dobrze, np. was pochwalą – to powinniście się poważnie nad sobą zastanowić. To krytyka ze strony tych zdemoralizowanych, demagogicznych publikatorów jest wielkim laurem, a nie ich komplementy, bo te mają przeznaczone tylko i wyłącznie dla lewactwa, genderystów i anty-Polaków.  

Pani Barbara Nowak jest przy tym bardzo doświadczonym pedagogiem, ma olbrzymią wiedzę na temat programów szkolnych oraz psychologii i potrzeb dziecka (zupełnie odwrotnie niż przedstawiały ją różne parszywe publikatory), zna na wylot funkcjonowanie systemu oświaty. I widzi jego złe strony, także dzisiaj; nie ukrywa tego. Ostatnio na patriotycznym wiecu w krakowskim „Sokole” stwierdziła np. „Dzisiaj odzieramy młodych ludzi z godności, jeżeli nie dajemy im prawdziwej wiedzy historycznej, np. na temat Orląt Lwowskich. Dlatego marzy mi się taki system edukacji, żeby wreszcie wydobywać to, co najważniejsze, żeby mówić o tym, co dla Polaków istotne, żeby już nigdy żaden Polak, a zwłaszcza żaden młody Polak, nie wstydził się za Polskę, żeby mówił z dumą: >My jesteśmy, trwamy, będziemy, my zwyciężymy<.” Oto słowa godne minister oświaty na miarę wielkiego zwycięstwa wyborczego! Nie tego ostatniego, ale tego, które nas dopiero czeka jesienią.

Warto zajrzeć do ostatniego „Wpisu”, aby przeczytać całą rozmowę na panią kurator. Barbara Nowak dokonuje tam m.in. świetnej analizy systemu oświaty w III RP.

„Reforma z 1999 r., czyli m.in. wprowadzenie gimnazjów, odzwierciedlała chęć dostosowania się do Zachodu, który jednak wtedy już z tego modelu się wycofywał. Ówczesna władza natomiast to wszystko bezrefleksyjnie przejęła. I wtedy w Polsce zaczęło się hodowanie ludzi na potrzeby zachodnich korporacji, które budowały w Polsce swoje przedstawicielstwa. Do tego wykorzystano polską szkołę. Mówię to z pełną odpowiedzialnością i nie jest to żadna teoria spiskowa. Chodziło o to, aby ukształtować człowieka, który jest zdolny do rozumienia prostych poleceń i wykonywania ich według ściśle zaprogramowanych schematów – samodzielność mogłaby tylko przeszkadzać.

Doszło do uprzedmiotowienia człowieka – ucznia, ale przecież także i nauczyciela. Polscy pedagodzy byli wówczas masowo wysyłani na różnego rodzaju szkolenia opłacane przez Unię Europejską. Jak grzyby po deszczu wyrosły różne firemki oferujące takie szkolenia; zresztą bardzo się na tym wzbogaciły. To wszystko działo się po to, aby odpowiednio ukształtować nauczyciela. Zabrano mu możliwość tworzenia własnych metod, indywidualnego podejścia do ucznia, czy stymulowania kreatywności. Nauczyciele byli szkoleni według jednego schematu, który rzekomo był nowoczesny oraz innowacyjny. (…) Uczeń miał być ukształtowany jak przedmiot produkowany na taśmie, każdy miał być jednakowy oraz uwarunkowany do myślenia według pewnego klucza. Na tę edukację polskich uczniów oraz nauczycieli łożono ogromne nakłady finansowe, osobowe oraz organizacyjne. Dzieci od czwartej klasy uczono, aby rozwiązywały testy tak, aby wbić się w klucz. I tak przez lata – w końcu to przyniosło efekty. Powstała armia młodych ludzi gotowych do pracy w korporacji. Znacząco obniżono poziom kształcenia, tak aby 80% młodych ludzi mogło skończyć studia. Ten stan trwa do dziś.”

Bardzo się ucieszyłem kiedy dowiedziałem się, że Barbara Nowak jest brana poważnie pod uwagę w rozważaniach o obsadzie pustoszejącej właśnie posady minister oświaty. Nikt się oczywiście z moim głosem nie będzie liczył, nie należę do TUW-u (Towarzystwo Ustanawiania Władzy), ale przynajmniej Czytelników poinformuję, że też popieram kandydaturę Barbary Nowak. Nie słyszałem zresztą, aby ktoś w naszym środowisku nie zgadzał się z tym pomysłem – wprost przeciwnie! Taka decyzja wywoła aplauz obozu patriotycznego.  Trzeba nam bowiem jak najwięcej ludzi niezłomnych nie tylko przy urnach wyborczych, ale jeszcze bardziej przy władzy. To w tej chwili powinno być podstawowe, bazowe, choć rzecz jasna nie jedyne, kryterium dla kandydatów na ministerialne stanowiska. Kto niezłomny, ten ze wszystkim da sobie radę!

Leszek Sosnowski

Autor jest polonistą, germanistą, dziennikarzem, artystą fotografikiem (laureat 57 międzynarodowych nagród), wydawcą i publicystą. Wydawał i rozprowadzał książki, płyty i filmy w podziemiu w latach 1980. Autor scenariuszy filmów dokumentalnych w tym pełnometrażowego „Przyjaciel Boga”. Organizator kilkudziesięciu wystaw plenerowych poświęconych św. Janowi Pawłowi II, Krakowowi i Polsce. Autor kilkunastu książek z zakresu kultury, religii i polityki. Laureat m.in. „Książki Roku” za „Krainę Benedykta XVI”. Wieloletni działacz katolicki i patriotyczny. Znawca rynku mediów, spraw krajów niemieckojęzycznych oraz życia i dzieła św. Jana Pawła II, redaktor blisko 100 książek Jemu poświęconych. Autor ponad tysiąca artykułów i esejów. Założyciel (przed 25 laty) i prezes Białego Kruka. Pomysłodawca i publicysta miesięcznika „Wpis”. Odznaczony m.in. medalem „Pro Patria” oraz Orderem Odrodzenia Rzeczypospolitej.

Roztrzaskane Lustro - Upadek cywilizacji zachodniej

Wojciech Roszkowski

Czy to już koniec naszej cywilizacji?
Trzymamy w ręku książkę, która jest jednym z najważniejszych dzieł współczesnej humanistyki, nie tylko polskiej. Wybitny uczony i pisarz, wielki erudyta, prof. Wojciech Roszkowski, dokonuje w niej bilansu naszej cywilizacji. Bilans to dramatyczny.

Zobacz fragmenty Zamów książkę