Kubańskie referendum za związkami osób tej samej płci

Kubańczycy w zdecydowanej większości zaaprobowali w szeroko zakrojonym referendum prawo, które pozwoli parom osób tej samej płci na zawieranie małżeństw i adopcję dzieci, podała 26 września narodowa komisja wyborcza. Według rządu kubańskiego około 67 procent wyborców, prawie 4 miliony, głosowało za. Około 33 procent, czyli 2 miliony osób, wyraziło sprzeciw.

Prezydent Miguel Díaz-Canel świętował aprobatę 100-stronicowego dokumentu, mówiąc w oświadczeniu , że „miłość jest teraz prawem”. Uchwalenie prawa, powiedział, jest sposobem na „spłatę długu wobec różnych pokoleń Kubańczyków, których plany domowe czekały na to prawo od lat”. „Od dzisiaj” – dodał – „będziemy lepszym narodem”.

Chociaż środek ten przeszedł łatwo, nie uzyskał prawie całkowitego poparcia, typowego dla propozycji wspieranych przez rząd na Kubie, gdzie całkowite liczby często przekraczają 90 procent. Ta opozycja jest związana z rosnącym ruchem ewangelikalnym na Kubie, a także w zakorzenionej tradycji machismo, powiedział Alberto R. Coll, profesor prawa na Uniwersytecie DePaul i ekspert od stosunków USA z Kubą. Jednak w dużej mierze stało się tak z powodu przekonania wielu mieszkańców, że „są to sprawy, których prawo nie powinno ściśle regulować”, a czas na to już dawno powinien był nadejść, powiedział profesor Coll. Nowe prawo zezwala również na surogację, obejmuje środki przeciwko przemocy ze względu na płeć i zachęca pary do równego dzielenia się obowiązkami domowymi.

Inne kraje Ameryki Łacińskiej podjęły w ostatnich latach podobne kroki, aby zająć się prawami gejów. W 2020 roku Kostaryka zalegalizowała małżeństwa osób tej samej płci, a w 2019 roku ekwadorski Trybunał Konstytucyjny orzekł, że pary osób tej samej płci mogą zawierać związki małżeńskie.

Prezydent Díaz-Canel i jego rząd otwarcie poparli przeprowadzenie referendum. Niektórzy jego krytycy powiedzieli jednak, że poparcie prezydenta w tej sprawie było dla niego sposobem na pokazanie liberalnego oblicza w obliczu rosnącego niezadowolenia politycznego i gospodarczego na wyspie. Urzędnicy zmagają się z najgorszym kryzysem finansowym, jaki dotknął kraj od lat 90., w połączeniu z żądaniami zmian politycznych i społecznych. W ubiegłym roku te czynniki spowodowały największe od dziesięcioleci demonstracje na wyspie. „W ten sposób mógł powiedzieć: 'Słuchajcie, wiecie, nie jesteśmy tak represyjni'” – powiedział profesor Coll.

Jednak nawet poddanie prawa pod głosowanie – co jest rzadkim krokiem w kraju – zdenerwowało niektórych obrońców praw LGBTQ. Juan Pappier i Cristian González Cabrera, badacze z Human Rights Watch, napisali w felietonie , że rząd kubański nie powinien angażować się w „polityczne widowisko polegające na poddaniu praw jednostki, w tym prawa par gejów i lesbijek do wolności od dyskryminacji, pod głosowanie”. Dodali, że „władze podporządkowują podstawowe prawa politycznej rozgrywce między zwolennikami równości i niedyskryminacji a ich przeciwnikami”.

Mimo to prawo stanowiło wyraźne odejście od starych postaw, które dominowały w kraju. W latach 60. rząd Fidela Castro wysyłał gejów do obozów pracy, co było formą kary i przymusu podporządkowania się. Bratanica dyktatora, Mariela Castro, kieruje na Kubie ochroną praw LGBTQ jako dyrektor Narodowego Centrum Edukacji Seksualnej. Powiedziała, że ​​jest dumna, że ​​prawo zostało zaakceptowane. „Teraz”, powiedziała, „miłość jest prawem na wyspie wolności”.

Źródło: New York Times/ Eduardo Medina, AM

Pandemia grzechu, czyli śmierć nauczycielką życia

Janusz Szewczak

Czy zdajemy sobie sprawę z tego, dokąd prowadzą nas najnowsze trendy światopoglądowe? Postnowocześni ideologowie, pseudonaukowcy oraz zgenderyzowani politycy chwycili w swoje ręce stery w wielu krajach i wiodą ludzkość w tragiczną otchłań. Zgodnie z jeszcze oświeceniowymi, a potem z marksistowskimi, leninowskimi i nazistowskimi zaleceniami także dzisiejsi utopiści godzą się z tym, że na drodze do świata bez skazy muszą być ofiary.

Zobacz fragmenty Zamów książkę