Francja ma nowych błogosławionych; beatyfikacja pięciu kapłanów rozstrzelanych w czasie Komuny Paryskiej w 1871 r.

Kolorowa litografia przedstawiająca przemoc podczas Komuny Paryskiej autorstwa Roche Le Regrattier. Fot. Wikimedia

W sobotę 22 kwietnia podczas Mszy św. sprawowanej w kościele św. Sulpicjusza w Paryżu dokonano beatyfikacji pięciu kapłanów – męczenników Komuny Paryskiej z 1871 r. Nowi francuscy błogosławieni to księża Henri Planchat, Ladislas Radigue, Polycarpe Tuffier, Jean-Marie Rouchouze i Frézal Tardieu; pierwszy z nich należał do Zgromadzenia Misjonarzy św. Wincentego á Paulo, zaś pozostali – do Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu (sercanie biali). Wszyscy beatyfikowani zakonnicy ponieśli męczeńską śmierć 26 maja 1871 r., po kilku tygodniach uwięzienia, a na kilka dni przed niedzielą Zesłania Ducha Świętego. Były to ostatnie dni Komuny Paryskiej. Przewodniczący Mszy beatyfikacyjnej kardynał Marcello Semeraro przeczytał list apostolski papieża Franciszka, w którym Ojciec Święty napisał, że wszyscy [beatyfikowani kapłani] byli zjednoczeni w świadectwie wiary przypieczętowanym ich krwią”. W homilii zostało podkreślone, że ojciec Planchat był „ojcem ubogich i niestrudzonym ewangelizatorem”, zaś pozostali czterej męczennicy odznaczyli się jako „niestrudzeni wychowawcy młodzieży i wielkoduszni pasterze powierzonych im wspólnot”. Wspomnienie liturgiczne nowych błogosławionych będzie obchodzone w rocznicę ich męczeńskiej śmierci – 26 maja.

„Brakuje nam słów, aby wyrazić naszą wdzięczność za dar błogosławionych męczenników. Nasze dziękczynienie kierujemy do Ojca, który powołał o. Planchata i czterech innych na kapłanów i utwierdził ich w swojej służbie. Niech święte imię Boga będzie na wieki błogosławione w naszych sercach. Od dziś Kościół działający w Paryżu i nasze zgromadzenia liczą na wstawiennictwo naszych braci oglądających już w pełnej chwale Najświętsze Oblicze Naszego Pana Jezusa”, powiedział w słowach homilii ojciec Alberto Toutin, generał Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. „Kiedy dosięgły ich kule [komunardów] powiedzieli: „teraz umieramy, ale nasze życie pozostaje zjednoczone z naszym Panem Jezusem Chrystusem”, przypomniał ojciec Toutin. Uroczystość zakończyła się odśpiewaniem Magnificat.

Źródło: Famille Chrétienne/Jean-Marie Dumont, MM

Wojna i dziedzictwo. Historia najnowsza

Andrzej Nowak

Ostatnie lata naszej historii najnowszej toczyły się w cieniu wojny – najpierw tej być może najbardziej bolesnej, choć nie dosłownej, czyli wewnętrznej, w naszym własnym domu. Jej pierwszą ofiarą stała się prawda, ale przecież w jej wyniku doszło także do ofiar śmiertelnych. Potem zaczęła się wojna kulturowa, której front coraz brutalniej naciera na Polskę. W jej wyniku umierają przede wszystkim ludzkie sumienia.

Zobacz fragmenty Zamów książkę