23 października Węgrzy obchodzili Święto Niepodległości. Niech nad Balaton popłyną nasze życzliwe myśli i modlitwa

Budynek parlamentu w Budapeszcie. fot. by monyesz1 - Indafotó, CC BY-SA 2.5 hu, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=17147039 Dzień 23 października nie został wybrany przypadkowo, jest to bowiem m.in. rocznica wybuchu powstania antykomunistycznego na Węgrzech w 1956r.

Z tej okazji publikujemy wiersz Sándora Petőfiego, węgierskiego poety, o którym współczesny mu znany tłumacz i dyplomata brytyjski John Bowring pisał: „Petőfi jest największym lirykiem świata. Według mnie ucieleśnia on lepiej ducha węgierskości niż jakikolwiek inny poeta ducha swego narodu”. 

Wiersz pt. "Pieśń narodowa" pochodzi ze zbioru "Lutnia i miecz". Tom poezji w przekładzie wybitnego współczesnego tłumacza prof. Jerzego Snopka ukazał się nakładem naszego Wydawnictwa.

Sándor Petőfi – Lutnia i miecz

 

Sándor Petőfi żył krótko, niespełna 27 lat. Zginął jako adiutant gen. Józefa Bema w okrutnej bitwie z przeważającymi wojskami rosyjskimi pod Szegeszwarem, w gorący lipcowy dzień 1849 roku. Ten młody bohater nie odszedł jednak w zapomnienie, bowiem pozostawił po sobie obfitą spuściznę literacką, która do dziś stanowi tyleż patriotyczną, co romantyczną inspirację Węgrów. Zważywszy na wiek poety, bogactwo jego twórczości jest zdumiewające.

Zobacz fragmenty Zamów książkę

Pieśń narodowa

Wstańcie, Węgrzy, kraj was wzywa,

Niewolnicze pęta zrywać.

Przyszła pora, dziś lub nigdy!

Dziś pomścimy nasze krzywdy.

Tobie, Boże wszystkich Węgrów,

Przysięgamy,

Przysięgamy: nigdy zakuć się nie damy!

Dotąd gniliśmy w kajdanach,

Klątwa przodków ciąży na nas,

Dalej, do krwawego boju,

Aby mogli spać w spokoju!

Tobie, Boże wszystkich Węgrów,

Przysięgamy,

Przysięgamy: nigdy zakuć się nie damy!

Hańbę rzuć na nikczemnika,

Który śmierci dziś unika,

Chcąc zachować twarz bez blizny,

Zamiast bronić czci ojczyzny.

Tobie, Boże wszystkich Węgrów,

Przysięgamy,

Przysięgamy: nigdy zakuć się nie damy!

Miecz zdobniejszy od łańcucha

I bardziej się ręki słucha;

Zamiast łańcuchami dzwonić,

Dzisiaj miecz dzierżymy w dłoni.

Tobie, Boże wszystkich Węgrów,

Przysięgamy,

Przysięgamy: nigdy zakuć się nie damy!

Węgier będzie znów wspaniały,

Godny dawnej wielkiej chwały,

Zmyjemy zeń ślady hańby

Naniesione przez wiek dawny.

Tobie, Boże wszystkich Węgrów,

Przysięgamy,

Przysięgamy: nigdy zakuć się nie damy!

Tam, gdzie rosną nasze groby,

Nasze wnuki skłonią głowy,

Młódź w modlitwie zagłębiona

Przywoła święte imiona.

Tobie, Boże wszystkich Węgrów,

Przysięgamy,

Przysięgamy: nigdy zakuć się nie damy!

***

W ramach białokrukowej "Serii Węgierskiej" ukazał się również niezwykły album:

PANORAMA SIEDMIOGRODZKA

 

Monumentalne malowidło z 1897 r. ukazujące zdobycie Sybinu w 1849 r. przez powstańców węgierskich pod dowództwem polskiego generała Józefa Bema, na którym przedstawiony został również jego adiutant, węgierski poeta romantyczny Sándor Petőfi. Dzieło nie doczekało się stałej ekspozycji jak Panorama Racławicka. Zostało więc pocięte przez malarza na wiele oddzielnych obrazów, które do dziś wędrują po całym świecie.

Zobacz fragmenty Zamów książkę