Spór o międzywyznaniową modlitwę w austriackim parlamencie. Katolicyzm w ogniu krytyki
Światowy Dzień Modlitw o Pokój w Asyżu, zwołany z inicjatywy Jana Pawła II, 27 października 1986 r. Na pierwszym planie Jan Paweł II z abp. Metodym, delegatem patriarchy ekumenicznego (z lewej) oraz z prymasem Kościoła anglikańskiego abp. Robertem Runcie (z prawej). fot. Adam Bujak, Wieczorem 8 grudnia odbyło się po raz kolejny w austriackim parlamencie międzywyznaniowe i bezpartyjne spotkanie modlitewne, w którym wzięli udział przewodniczący Rady Narodowej (izba niższa) Wolfgang Sobotka oraz przewodnicząca Rady Federalnej (izba niższa) Andrea Eder-Gitschtaler, obydwoje z ÖVP, a także – wirtualnie – wysocy przedstawiciele sześciu wyznań chrześcijańskich, w tym metropolita Wiednia kard. Christoph Schönborn, oraz główny rabin Wiednia Jaron Engelmayer. Ze względu na szalejącą pandemię w tym roku zamiast „śniadania modlitewnego” na wzór amerykański, w którym uczestniczyło około 200 gości, zorganizowano skromną uroczystość, odbywającą się częściowo za pośrednictwem wideokonferencji, pod hasłem „Nadzieja w kryzysie”.
Wydarzenie to, krytykowane już w latach ubiegłych, spotkało się w tym roku z wyjątkowo negatywną oceną opozycyjnych polityków, jak również innych organizacji. Poseł liberalnej partii NEOS Niki Scherak, który opowiada się za ścisłym rozdziałem państwa i Kościoła, stwierdził bez ogródek: „Parlament to przecież nie kościół”. W podobnym tonie wypowiedział się parlamentarzysta SPÖ Jörg Leichtfried: „To, że za namową przewodniczącego Rady Narodowej z ÖVP za pośrednictwem transmisji na żywo z parlamentu zapewnia się scenę ultrakonserwatywnym katolickim kręgom religijnym, a politycy ÖVP stawiają się w centrum uwagi, jest nie do przyjęcia i w rażący sposób narusza rozdział Kościoła od państwa”. Organizacja „Inicjatywa Religia to prywatna sprawa” nazwała natomiast spotkanie modlitewne „zawłaszczeniem austriackiego parlamentu zaaranżowanym przez ÖVP i Kościół katolicki”. Krytyka pojawiła się także ze strony katolickich instytucji Katholische Jungschar i Katholische Jugend, według których wydarzenie powinno być bardziej różnorodne, jeśli chodzi o religie i wyznania. Również teolog Michaela Quast-Neulinges zadała pytanie na łamach wiedeńskiego dziennika „Die Presse”, dlaczego na spotkaniu w parlamencie zabrakło muzułmanów, hindusów i buddystów; o muzułmanów upomniała się też inna teolog, Regina Polak.
Tymczasem w elektronicznej sondzie zamieszczonej na stronie internetowej „Die Presse” zdecydowana większość respondentów (79 proc.) zgodziła się ze stwierdzeniem, że spotkanie modlitewne w parlamencie to „piękna idea”, podczas gdy 18 proc. wybrało zdanie „tego rodzaju uroczystości nie powinno być w parlamencie”, a 3 proc. zaznaczyło opcję, że jest im to „obojętne”.
Źródło: Tagespost, Die Presse, AM
Podstawy naszej, katolickiej wiary, którą zobowiązani jesteśmy dzielić się z innymi, omawia w swojej książce ks. prof. Waldemar Chrostowski:
Dekalog
Dziesięć Bożych Przykazań odmieniło świat, wprowadziło ład w stosunkach między ludźmi i przygotowywało człowieka na przyjście Chrystusa. Zna je niby każdy – ale czy na pewno wszystkie? Czy je rozumie? Jak np. pogodzić polecenie „nie zabijaj” z karą śmierci? Dlaczego jako dzień święty święcimy niedzielę, a nie szabat? Czy przykazań naprawdę jest dziesięć? Pytań wokół Dekalogu wiele.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.