Prof. Wacław Leszczyński: Niemcy są sprzymierzeńcami, ale nie naszymi, tylko Rosji. Sytuacja przypomina 1939 rok

Angela Merkel i Władimir Putin w Moskwie w styczniu 2020r. fot. by kremlin.ru, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=85829754 Niemcy i Rosja od wieków się sprzymierzały. Już w 1517 r. książę moskiewski Wasyl III zawarł przymierze z Krzyżakami (Niemcami) przeciw Polsce. W latach 1772, 1793 i 1795 r. Rosja i Prusy (Niemcy) oraz (niemiecka) Austria dokonały rozbiorów Polski. W 1797 r. zaborcy podpisali Konwencję o wymazaniu nazwy Polski z mapy Europy, a w 1815 r. Rosja i Prusy rozebrały Księstwo Warszawskie. 9 lutego 1863 r. Prusy (Niemcy) i Rosja podpisały tzw. konwencję Alvenslebena, o współpracy w zwalczaniu Powstania Styczniowego. Niemcy zamierzali w tym pomóc Rosji nawet zbrojnie.

W Traktacie Brzeskim między Niemcami a Rosją Sowiecką, 3 marca 1918 r. Rosja zobowiązała się rozbrajać oddziały polskie. 16 kwietnia 1922 r. Niemcy i Rosja (Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka) podpisały Traktat w Rapallo, poszerzony Układem Berlińskim w 1926 r., który był przedłużany w 1931 r. i 1933 r. W ich wyniku Niemcy zaopatrywali Rosję w broń i amunicję oraz pomagali w rozbudowie jej przemysłu zbrojeniowego. Rosja udostępniała za to Niemcom poligony dla wypróbowania zakazanych im Traktatem Wersalskim broni pancernych, lotniczych i gazowych. 

Zarówno Rosja, jak i Niemcy nie pogodzili się z odzyskaniem niepodległości przez Polskę. Gdy w 1920 r. nie udało się Rosji jej podbić, zawarła z nią w 1932 r. pakt o nieagresji, nie zamierzając go honorować, nazywając Polskę „pokracznym bękartem Traktatu Wersalskiego” (Mołotow). Niemcy odmówiły w Traktacie w Locarno w 1925 r. gwarancji nienaruszalności granicy z Polską, choć też podpisały z nią w 1934 r. pakt o nieagresji. Związana z bolszewikami Komunistyczna Partia Robotnicza Polski była zarówno proniemiecka jak prorosyjska. Domagała się ona zrzeczenia się Górnego Śląska i Pomorza na rzecz Niemiec, a w 1920 r. w wojnie z bolszewikami stanęła po stronie rosyjskiej, przeciwko Polsce.

Pakt Ribbentrop-Mołotow z 23 sierpnia 1939 r. zabezpieczał nazistowskie Niemcy, przed atakiem ze strony sowieckiej Rosji, która stała się sojusznikiem Hitlera. Dzięki temu wybuchła II Wojna Światowa. „Działając wspólnie i w porozumieniu”, rozpoczęli ją napaścią na Polskę Niemcy 1 września 1939 r., a 16 dni później Rosja (ZSRS). Po pokonaniu Polski i wspólnej defiladzie w Brześciu nad Bugiem, podzielili się jej ziemiami, zgodnie z zapisami Paktu Ribbentrop-Mołotow.

W latach 1939-41 niemieckie Gestapo i rosyjskie NKWD spotykało się w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie na konferencjach poświęconych zwalczaniu „jakiejkolwiek polskiej propagandy”, czyli polskiego ruchu oporu. W sierpniu 1944 r. w czasie Powstania Warszawskiego, armia sowiecka wstrzymała ofensywę, czekając aż Niemcy zniszczą Warszawę i wymordują jej mieszkańców.

Po zakończeniu „zimnej wojny” i rozpadzie Związku Sowieckiego bliskie stosunki Niemiec i Rosji odnowiły się z początkiem XXI wieku. Wyrazem tego stał się rurociąg gazowy z Rosji do Niemiec, Nord Stream, nazwany przez Radosława Sikorskiego w 2006 r. „nowym paktem Ribbentrop-Mołotow” – do dziś były szef MSZ zdążył całkowicie zmienić zdanie. Rurociągiem tym płynie gaz z Rosji do Niemiec, omijając Polskę i Ukrainę. Rosja wykorzystuje gaz do nacisku na państwa byłego bloku wschodniego. Wzrost sprzedaży gazu przynosi jej też wielkie zyski, które może użyć do wzmocnienia swoich sił zbrojnych. Niemcy zaś chcą reeksportować (z zyskiem) rosyjski gaz do innych europejskich państw, w tym pomijanych przez rurociągi. Temu ma służyć odnoga Nord Stream’u rurociąg „OPAL”, ciągnący się w Niemczech do granicy z Czechami. Niemcy uczestniczą w budowie Nord Stream 2, bo m. in. chcą, aby także Ukraina zmuszona była kupować gaz od nich.

Rosja nie pogodziła się z oderwaniem się od niej wcześniej zagrabionych krajów, a zwłaszcza Ukrainy. Ukrainę zajmowała siłowo i częściami, od „Ugody” w Perejesławiu w 1654 r., przez rozejm w Andruszowie w 1667 r. i traktat Grzymułtowskiego w 1686 r., rozbiory Polski w XVIII wieku, po Pakt Ribbentrop-Mołotow w 1939 r. oraz Teheran (1943 r.) i Jałtę (1945 r.), gdzie Pakt ten zalegalizowano w punkcie o aneksji ziem wschodnich Polski. Gdy Ukraina nie chciała „powrotu” do Rosji, ta w 2014 r. zajęła Krym i Donbas. Obecnie, gdy Ukrainie znów grozi rosyjska agresja, Niemcy łamią solidarność Europy głosząc, że nie jest sprawą NATO ochrona Ukrainy. Zakazują sprzedaży dla niej broni, bo „mogła by być przeciw Rosji użyta”, a samoloty z bronią brytyjską dla Ukrainy musiały omijać niemiecką przestrzeń powietrzną.

Polskę za poparcie Ukrainy od wschodu napadają „imigranci”, w tym wielu terrorystów, o czym informowały władze Iranu. Od zachodu III RP atakowana jest za to i za sprzeciw przeciw tworzeniu IV Rzeszy przez Niemcy. Ich minister oraz agentura i „polska” opozycja głoszą, że Polska źle traktuje „imigrantów”. Niemcy też (z poparciem totalnej opozycji) blokują wypłatę należnych Polsce środków unijnych, za „złe” prawodawstwo (na nich wzorowane).

Rosja i Niemcy występują znów razem tak, jak w 1939 r.     

Prof. Wacław Leszczyński

Do dziś trudne stosunki polsko-niemieckie opisują w swojej książce prof. Wojciech Polak i prof. Sylwia Galij - Skarbińska:

Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie.

Wojciech Polak, Sylwia Galij-Skarbińska

Książka Wojciecha Polaka i Sylwii Galij-Skarbińskiej „Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie” jest dramatyczną panoramą trudnych relacji polsko-niemieckich po 1939 r.

Zobacz fragmenty Zamów książkę