Kryzys wiary we Włoszech? Episkopat przedstawił raport
fot. Pixabay Według raportu przedstawionego przez włoski episkopat 71,1% Włochów deklaruje się jako katolicy (dla porównania podobną deklarację złożyło ok. 87% Polaków), jednak dla większości z nich katolicyzm jest po prostu manifestowaniem przywiązania do tradycji i pozostaje odłączony od autentycznego praktykowania. „Katolicyzm [Włochów] stracił swój prawdziwy wymiar i przekształcił się jedynie w dziedzictwo kulturowe bez tego, co stanowi jego istotę – żywej wiary” alarmuje „La Bussola”.
Jak podaje wspomniany raport, z 71,1% katolików jedynie 15,3% regularnie uczestniczy w niedzielnej Eucharystii. Ok. 20,9% Włochów określa się jako „wierzący niepraktykujący”.
Często pojawia się deklaracja „indywidualnej duchowości niepowiązanej z dogmatami Kościoła”. 55,8% Włochów określa się jako „katolicy o wierze nieregularnej” – czyli uczęszczają na Eucharystię „wtedy, kiedy mają na to ochotę”.
Postawa życiowa pozostałych Włochów-katolików bywa określana jako „wiara kreatywna” co oznacza, że „kształtują oni swoją wiarę według własnych zasad”, a to już prowadzi co najmniej do poważnych nadużyć. Jak podaje „La Bussola”, dla 66% Włochów deklarujących się jako katolicy modlitwa indywidualna nadal jest bardzo ważna, jest jednak najczęściej traktowana jako akt emocjonalny; 39% Włochów modli się, jeśli odczuwa silne emocje, natomiast 33% w momentach odczuwania strachu. Mało kto mówił o modlitwie jako o rozmowie z Bogiem...
Pocieszające są natomiast deklaracje o „poszukiwaniu piękna tradycyjnej liturgii” najczęściej w internecie, do czego przyznaje się 43% Włochów; być może właśnie w tym można upatrywać źródła rozwiązania problemów z wiarą – nie tylko w Italii; powrót do pięknej liturgii, która z pewnością służy pogłębieniu wiary, mógłby z pewnością pomóc wielu „niepraktykującym” i „letnim” katolikom do dotarcia do tego, czym w istocie jest wiara katolicka.
Źródło: Tribune Chrétienne, MM
Zapraszamy do naszej Księgarni Internetowej po książki umacniające naszą wiarę w obecnych trudnych czasach:
Dekalog
Dziesięć Bożych Przykazań odmieniło świat, wprowadziło ład w stosunkach między ludźmi i przygotowywało człowieka na przyjście Chrystusa. Zna je niby każdy – ale czy na pewno wszystkie? Czy je rozumie? Jak np. pogodzić polecenie „nie zabijaj” z karą śmierci? Dlaczego jako dzień święty święcimy niedzielę, a nie szabat? Czy przykazań naprawdę jest dziesięć? Pytań wokół Dekalogu wiele.
Entuzjazm i sprzeciw wobec Chrystusa. Listy do Siedmiu Kościołów Apokalipsy
Listy św. Jana Apostoła – które są fragmentem Apokalipsy – do Siedmiu Kościołów Azji, siedmiu wspólnot, są skierowane do chrześcijan przeżywających rozczarowanie, że w świecie zbawionym przez Chrystusa wciąż istnieje wiele zamętu oraz grzechów i wypieranie się wiary.
Do moich Rodaków. Św. Jan Paweł Wielki
Św. Jan Paweł II, zwany Wielkim, był dumnym Polakiem bez jakiegokolwiek kompleksu niższości wobec innych narodów. Takiego zachowania uczył też nas – zarówno głoszonym słowem, jak i własną postawą, którą prezentował, nie popadając przy tym w pychę czy pogardę wobec innych. Postawę swą zaś wykształcił w sobie i opierał na umiłowaniu Ojczyzny, na gruntownej wiedzy historycznej i oczywiście na głębokiej wierze w Boga i szacunku wobec bliźnich.
Nauczanie wolnego narodu. Wyd. II 2024
Na progu transformacji ustrojowej, podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1991 r., Papież dobitnie zwracał uwagę, że prawdy Dekalogu są fundamentalne, że jedynie za nimi należy podążać, a nie ulegać fascynacji bardzo szkodliwymi nowinkami światopoglądowymi.
Uczynki Miłosierdzia
Wybitny biblista i znakomity pisarz ks. prof. Waldemar Chrostowski pięknie i jasno przybliża "dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy" (Katechizm Kościoła Katolickiego).
W dzisiejszych czasach, w których miłosierdzie traktowane jest jako przejaw słabości, a świat opanowują różne niebezpieczne ideologie, potrzeba wyraźnego przypomnienia, że uczynki miłosierdzia są niezbędnym elementem życia chrześcijanina.
Osiem błogosławieństw
Treść ośmiu błogosławieństw wygłoszonych przez Chrystusa na Górze jest bez wątpienia znana większości katolików. Jednak z właściwą ich interpretacją bywają niestety kłopoty. Najwięcej trudności przysparza zwykle wyjaśnienie, kogo miał Jezus na myśli mówiąc o „ubogich w duchu”. Jak wszyscy dobrze wiemy wiara żywi się pobożnością, ale trwały fundament ma w ugruntowanej wiedzy.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.