18 marca 1596 roku dwór Zygmunta III Wazy przeniósł się z Krakowa do Warszawy
18 marca 1596 roku uznaje się za symboliczną datę przeniesienia dworu królewskiego z Krakowa do Warszawy. W nowej stolicy już od połowy XVI wieku mieściła się królewska rezydencja. Decyzję króla Zygmunta III Wazy o przeprowadzce przyspieszył pożar, który na początku 1596 roku strawił dużą część zamku wawelskiego.
W końcu stycznia 1595 roku na Wawelu wybuchł pożar, który zniszczył północne skrzydło zamku i Kurzą Stopkę. Wówczas podjęto decyzję o odnowieniu wnętrz zamkowych w stylu wczesnobarokowym, a zadanie to powierzono architektowi Janowi Trevano i malarzowi Tomaszowi Dolabelli, działającym na królewskim dworze.
Ściany sal wyłożono kurdybanem – specjalnie tłoczoną, złoconą i malowaną skórą. Kamieniarkę gotycko-renesansową zastąpiono formami barokowymi, z których najbardziej okazale prezentuje się obudowa kominka w reprezentacyjnej sali Pod Ptakami. Modrzewiowe stropy wymieniano na malowane plafony w bogatych rzeźbiarskich ramach. Obok Kurzej Stopki wzniesiono kolejną wieżę, zwaną dziś, od imienia fundatora, wieżą Zygmunta III.
Warszawa już wcześniej zyskała na znaczeniu. W mieście odbywały się w przeszłości sejmy walne, a nawet elekcje królewskie. Z punktu widzenia Zygmunta III nowa siedziba miała poza tym korzystniejsze położenie geograficzne. Leżała bliżej Pomorza i Litwy, a także jego rodzinnej Szwecji.
Rozpoczęte w 1596 roku przenosiny były długotrwałym procesem, który zakończył się dopiero około 1611 roku. Sam król wraz z rodziną i dworem ostatecznie przeniósł się na Mazowsze w maju 1609 roku. Odtąd to Warszawa – choć, co ciekawe, nie zostało to uregulowane żadnym aktem prawnym – stała się najważniejszym polskim miastem. Kraków pozostał jednak miejscem koronacji polskich królów. To tam przechowywano również królewskie insygnia.
O wspomnianym wydarzeniu można znaleźć informacje w albumie „Wawel. Skarbiec wiary i polskości”. „Wzgórze wawelskie to miejsce wyjątkowe, naznaczone historią, symbolami i zabytkami. Otoczone obronnymi murami i basztami, mieści dawną rezydencję książąt i królów polskich – świadectwo ich materialnej potęgi i kultury artystycznej” – pisze we wstępie książki dr Piotr Rabiej.
Tu biło i bije serce Polski. Wawel – ponad tysiącletnia katedra i królewski zamek – góruje nad Krakowem, prastarą stolicą. To prawdziwy skarbiec najdawniejszych i nowszych zabytków; od romańskich po młodopolskie. Wawel to świadectwo silnej wiary Polaków i państwa-mocarstwa zwanego Rzeczpospolitą. To nekropolia wielkich królów, zasłużonych hierarchów, dzielnych bohaterów, ale i wieszczów narodowych. Album ukazuje niepowtarzalność oraz piękno architektury, bogactwo licznych dzieł, w tym sztuki malarskiej, rzeźbiarskiej, tkackiej i snycerskiej.
Oglądamy te wszystkie okazałości obiektywem rodowitego krakowianina, który dorastał u stóp Wawelu – wielkiego mistrza fotografii Adama Bujaka. Zaglądamy dzięki niemu nie tylko do bogatych komnat zamkowych i fantastycznych kaplic katedralnych, ale i miejsc niedostępnych dla zwiedzających; mamy wyjątkową okazję podziwiania bezcennych dzieł i zabytków sztuki przechowywanych od pokoleń w skarbcach katedralnym i zamkowym. Dumne sarkofagi władców, prastare księgi, wspaniałe ołtarze, apartamenty i komnaty królewskie, arrasy, zbrojownia, fortyfikacje... Przed naszymi oczami przesuwa się ponad dziesięć wieków wspaniałej historii Polski.
Promocja trwa od 18.03.2024 r. do 01.04.2024 r.
Źródło: TwojaHistoria.pl, TP
Wawel. Skarbiec wiary i polskości
Tu biło i bije serce Polski. Wawel – ponad tysiącletnia katedra i królewski zamek – góruje nad Krakowem, prastarą stolicą. To prawdziwy skarbiec najdawniejszych i nowszych zabytków; od romańskich po młodopolskie. Wawel to świadectwo silnej wiary Polaków i państwa-mocarstwa zwanego Rzeczpospolitą.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.