Święty Józef –„Żywiciel Pana” i opiekun Krakowa obchodzi swoje święto

Łaskami słynący obraz Świętego Józefa w kościele Sióstr Bernardynek w Krakowie

Kult świętego Józefa w Krakowie sięga samych początków miasta. Najstarsza znana księga liturgiczna znajdująca się w katedrze wawelskiej – pergaminowy kodeks z końca XI wieku – zawiera modlitwę do świętego Józefa – Żywiciela Pana. Tak w Krakowie, jak i w całym kraju powszechnie czczono go pod tym wezwaniem, nawet wtedy, gdy papież Pius V w roku 1570 wprowadził wezwanie „Sponsus Beatae Mariae Virginis” czyli „Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny”. Fakt ten jest zrozumiały w kontekście naszych dziejów. Cały kraj, a szczególnie Kraków, przechodził wiele wojen. W związku z tym szerzyły się choroby i głód, które dziesiątkowały miasto. Bardzo tragiczna sytuacja zaistniała na przełomie XVII i XVIII wieku w związku z wojnami szwedzkimi. W tym właśnie czasie magistrat Krakowa skierował do Stolicy Apostolskiej prośbę o przyznanie miastu szczególnego patronatu świętego Józefa. Ojciec Święty Klemens XI pozytywnie ustosunkował się do tej prośby i spełnił ją w dniu 23 marca 1715 roku.

W Krakowie od połowy XVII wieku istniały dwa ośrodki kultu świętego Józefa. Były to: kościół pod wezwaniem świętego Michała Archanioła i świętego Józefa Karmelitów Bosych oraz kościół pod wezwaniem świętego Józefa sióstr Bernardynek. Obydwa kościoły znajdowały się przy obecnej ulicy Poselskiej, która wówczas nosiła nazwę świętego Józefa. Po kasacie w roku 1798 klasztoru Karmelitów Bosych kult świętego skoncentrował się przy kościele sióstr Bernardynek i tak jest do dzisiaj.

Z zachowanych dokumentów wynika, że papież Pius VI w dniu 3 stycznia 1794 roku udzielił odpustu zupełnego wszystkim wiernym, którzy wstępowali do kościoła świętego Józefa, pomodlili się w intencjach wskazanych przez papieża i przystąpili do sakramentów świętych. Odpust ten, z upoważnienia miejscowego ordynariusza, zatwierdził ksiądz Mikołaj Wybranowski, kanonik katedralny, oficjał i wikariusz generalny. On też ogłosił go wiernym. Podobnego odpustu pod tymi samymi warunkami udzielił wiernym modlącym się w tym kościele ten sam papież 17 kwietnia 1804 roku. Z upoważnienia ordynariusza zatwierdził ten odpust 18 maja 1804 roku i ogłosił go wiernym sufragan krakowski biskup Józef Olechowski.

W ołtarzu głównym kościoła znajduje się łaskami słynący obraz świętego Józefa. Obraz ten – według tradycji przekazanej przez kronikę klasztoru – otrzymał w 1627 roku od papieża Urbana VIII biskup Jakub Zadzik. Kult skupiał się szczególnie wokół tego wizerunku. Wierni byli przekonani, że właśnie w tym miejscu przez przyczynę świętego Józefa Bóg chętniej wysłuchuje próśb. Płynęło to być może z przekonania, że wizerunek pochodzi od samego Ojca Świętego. Źródła podają, że wierni wypraszali tutaj nadzwyczajne łaski i to jeszcze bardziej wpłynęło na popularność kultu w tym miejscu i w tym obrazie. Zachowała się księga, którą zaprowadzono pod koniec XVII wieku, sięgająca swymi zapiskami do roku 1648. Zawiera ona wiele łask mniej lub więcej nadzwyczajnych, które siostry i wierni przypisywali wstawiennictwu świętego Józefa. Podziękowania wpisywano do tej księgi; ostatnio siostry zbierają oryginalne kartki i listy, które składają i przysyłają wierni.

Pierwszy zachowany opis uroczystości odpustowych ku czci świętego Józefa pochodzi z roku 1843, zaś dokładny opis z roku 1873. W tym roku w dniu 19 marca pierwsza Msza święta była o godzinie 5 rano. O godzinie 7 uroczystą sumę odprawił ordynariusz krakowski, biskup Antoni Gałecki. Sumę o godzinie 11.30 celebrowali ojcowie kapucyni, a kazanie wygłosił ksiądz Sebastian Pelczar, profesor Akademii Krakowskiej, późniejszy biskup przemyski. Od roku 1879, za zezwoleniem władzy kościelnej, przez cały marzec były odprawiane uroczyste nabożeństwa z wystawieniem Najświętszego Sakramentu i kazaniem w godzinach popołudniowych. W roku 1879 w dniu odpustowym Msze święte zaczynały się już o godzinie 4 rano i były odprawiane do samego południa przez duchowieństwo diecezjalne i zakonne. Po południu śpiewano nieszpory, litanię do świętego Józefa, odczytywano prośby i intencje, następnie było specjalne kazanie i zakończono nabożeństwo błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. Dalsze wzmianki o uroczystościach odpustowych pochodzą z lat 1889, 1901, 1902.

Kult świętego Józefa w kościele sióstr Bernardynek jest ciągle bardzo żywy, a kościół należy do najbardziej znanych i nawiedzanych w Krakowie. O każdej porze dnia można tu spotkać modlących się wiernych: młodzież, starszych, świeckich, duchowieństwo, zakonnice. Przyjeżdżają tu również czciciele z odległych nieraz zakątków Polski, a także z zagranicy. Liturgiczną formą kultu świętego Józefa są nabożeństwa odprawiane ku jego czci. Każda środa jest mu szczególnie poświęcona. Przez cały rok podczas wieczornego nabożeństwa odmawiana jest przez wiernych specjalna modlitwa do świętego Józefa, znana tylko w tym kościele. Szczególnym pietyzmem otoczony jest Oblubieniec Maryi przez cały marzec poświęcony jego czci. Przed uroczystością 19 marca odbywa się nowenna, która gromadzi bardzo dużo czcicieli tego świętego Patrona.

W samą uroczystość odpustową Mszę świętą o godzinie 7 odprawiali tradycyjnie metropolici krakowscy. Jednym z nich był kard. Karol Wojtyła, który często przychodził tu na modlitwę prywatną.

PAKIET AUDIOBOOK Dzienniczek św. Siostry Faustyny + Ojciec Pio. Potęga świętości.

Adam Bujak, Halina Łabonarska

PAKIET Audiobook ,,Dzienniczek św. Siostry Faustyny'' oraz ,,Ojciec Pio. Potęga świętości''.
,,Dzienniczek św. Siostry Faustyny'' to wyjątkowa pozycja w naszej ofercie. Absolutny bestsellerr.Halina Łabonarska swym pięknym, dźwięcznym głosem prowadzi nas po kolejnych kartach „Dzienniczka”, a rytm jej narracji staje się przewodnikiem po tajemnicy Bożego Miłosierdzia.

Zobacz fragmenty Zamów książkę