Głos niepodległości
| liczba stron: | 432 |
| format: | 205x250mm |
| papier: | Maxisilk |
| oprawa: | twarda |
| data wydania: | 14-09-2016 |
| ISBN: | 978-83-7553-215-9 |
Niektórzy z autorów "Głosu niepodległości" sprawują dziś bardzo wysokie funkcje w państwie. Zaczynali działalność społeczną i pisarską w kraju znajdującym się w sowieckich okowach, ale już wtedy rozważali sposoby wybicia się na niepodległość oraz metody rządzenia, gdy Ojczyzna odzyska wolność. Trudno więc uciec od pytania, dokąd tacy ludzie jak Jarosław Kaczyński czy Antoni Macierewicz (autor przeważającej części pomieszczonych tu publikacji, obdarzony świetnym piórem) poprowadzą nasz kraj? Chcąc lepiej poznać dzisiejszy obóz rządzący, powinno się przeczytać tę książkę. Autorami esejów i artykułów w niej zawartych są wybitni naukowcy, pisarze i publicyści, politycy. Teksty te były niegdyś rozpowszechniane w podziemiu (od 1977 r.) w słynnym swego czasu miesięczniku "Głos", który od początku współredagował Antoni Macierewicz. Przedstawiają zmagania dwóch zasadniczych systemów pojmowania polskiej państwowości i polskiego patriotyzmu. Jeden z nich opiera się na współpracy z mającym się reformować obozem komunistycznym; autorzy "Głosu" wykazują błędność takiej koncepcji. Środowisko tego czasopisma było ściśle związane z powstałym we wrześniu 1976 r. Komitetem Obrony Robotników i nie wierzyło w możliwość przeistoczenia się komunistów w prawdziwych demokratów, w ludzi nagle oddanych narodowi polskiemu. Dziś wiadomo, że mieli rację, widzimy do czego doprowadziła kolaboracja z ludźmi, dla których polskość dawno straciła wartość. Kolaboracja ta została niestety na dość długo "uświęcona" przy Okrągłym Stole.
Niekwestionowanym założeniem ideowym całego środowiska "Głosu", była suwerenność Ojczyzny, nie zaś podległość jakiemuś mniej lub bardziej łaskawemu dla nas hegemonowi. Jak jednak suwerenność tę osiągnąć i utrzymać? Z kim współpracować, a z kim nie? - poglądy na te kwestie ścierają się na łamach tej książki. Środowisko "Głosu" stoi twardo m.in. na stanowisku uwzględniającym nauczanie św. Jana Pawła II. Niejeden czytelnik ze zdumieniem spostrzeże, że zamieszczone w książce rozważania i polemiki nie straciły nic na swej aktualności. "Głos niepodległości" to publikacja zarówno historyczna, jak i bardzo inspirująca. Autorzy zagłębiają się w różne tematy, piszą o kulturze, obronności, polityce międzynarodowej, proponują różne modele społeczne, sięgają do polskiej i europejskiej historii, wyciągają ciekawe wnioski na przyszłość.
Wstep
prof. Ryszard Terlecki – „Głos” za wolną Polską
Nasz cel
Redakcja – Rocznica
Redakcja – Od 35 lat Polska jest państwem niesuwerennym
Kształt opozycji
Antoni Macierewicz – Niepodległość ma jeden kształt. Wiele postaci na niewola
Antoni Macierewicz – Walka o prawa obywatelskie. Władze nie cofną się z własnej woli
Jakub Karpiński – Demokracja, inicjatywa, kontrola społeczna
Stanisław Krasnowolski – Społeczeństwa Zachodu poprą walkę o wolność polityczną i demokrację – nie o suwerenność
Jakub Karpiński – Niepodległość od wewnątrz
Jakub Karpiński – Jeden z celów opozycji to walka o tożsamość kulturalną narodu
Jakub Karpiński – Niepodległość a suwerenności
Spory o program
Redakcja „Głosu”, „Opinii” i wydawnictwo Biblioteka Historyczna i Literacka – Ważne jest nawet najdrobniejsze zwycięstwo
Antoni Macierewicz – Wybory 1980. Polacy musieli liczyć jedynie na
siebie
Wojciech Arkuszewski – Realizacja idei humanizmu i demokracji, zamiast polityki słabych
Redakcja – Manifestacje i odpowiedzialność
Ludwik Dorn – Monopol na straszenie miała PZPR, nie opozycja
Antoni Macierewicz – Wolne związki zawodowe
Antoni Macierewicz – Powstają Międzyzakładowe
Komitety Strajkowe
Antoni Macierewicz – Porozumienie sierpniowe
Deklaracja Klubu Służby Niepodległości
Tradycje ideowe
Bohdan Cywiński – Mity lewicy i prawicy a przyszłość
społeczeństwa
Jakub Karpiński – Polaryzacja i różnorodność
Antoni Macierewicz – Tradycje polityczne w PRL. podziały ideowe w Polsce dopiero się kształtują
Jarosław Kaczyński – Inteligencja i sprawy polskie. Przeciw wyklinaniu polskich dążeń wolnościowych
Antoni Macierewicz – Doświadczenie dwóch pokoleń. Nie dla wszystkich tożsamość narodowa i religijna Polaków wydawała się sprawą
najistotniejszą
Polemiki
Krzysztof Wolicki – Pieprzne prostowanie
Antoni Macierewicz – Rewizja komunizmu, czy demokracja
i niepodległość
„Solidarność”, stan wojenny i Okrągły Stół
Antoni Macierewicz – Kształt niepodległości. Dziś jest czas pracy
Marcin Gugulski – Od grudnia do grudnia. Ten pomnik, po latach milczenia musi być krzykiem, wołaniem
Zespół „Głosu” – Czas podziemia. Nie budujmy konspiracji na miesiąc lecz na lata
Jarosław Kaczyński – Niepodległość i kompromis. Pogodzenie lojalizmu ze współpracą to droga donikąd
Ludwik Dorn – Niepodległość i realizm. Ugoda przypomina dzielenie skóry na niedźwiedziu
Piotr Naimski – Przedstawicielstwo. „Solidarność” poza Polską
Ludwik Dorn – Granice. Polityczny kształt polskiego oporu
Ludwik Dorn – Sierpień ’80. Cechy narodowej struktury politycznej zaczęły się kształtować w okresie „Solidarności”
Ludwik Dorn – Odbudowa państwa
Krzysztof Łączyński – Punkt 14. encykliki „Laborem Exercens”. Przetworzenie papieskiej idei w instytucjonalne formy chrześcijańskiego ładu
Komitet Założycielski Klubu Patriotycznego „Wolność i Solidarność” – Wobec wyborów do Sejmu i Senatu PRL
Piotr Naimski – Wybory i ja
Wywiad z Janem Olszewskim - Antoni Macierewicz – Autokratyzm
realny
Antoni Macierewicz – Zwycięstwo i bojkot
Kościół i niepodległość
Redakcja – Habemus Papam
Redakcja – Nadzieja
Ludwik Dorn – Walka o kościoły
Ludwik Dorn – Polska dekada
Antoni Macierewicz – Był dla nas symbolem niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej
Antoni Macierewicz – Program Papieża
Świat a Polska niepodległa
Antoni Macierewicz – ZSRR wobec Europy Środkowo-Wschodniej
Zespół „Głosu” – Chrześcijaństwo i geopolityka
Piotr Naimski – Korzystajmy ze zbieżności interesów
Piotr Naimski – W swoim interesie
Piotr Naimski – Dlaczego Regan nie pomógł
Gospodarka, nauka i niepodległość
Wywiad ze Stefanem Kurowskim – Dzień dzisiejszy i jutro polskiej gospodarki
Jarosław Kaczyński – Uniwersytet socjalistyczny 1945-1978
Stefan Kurowski – Gospodarka Polska 1980 – wyjście ze ślepej uliczki (diagnoza i propozycje terapii)
Antoni Macierewicz – Droga do reform. Można zaobserwować kontrofensywę
Historia i niepodległość
Jerzy Łojek – 17 września 1939
Jerzy Łojek – Dzieje sprawy Katynia
Jerzy Łojek – Trzeba głośno krzyczeć
Marcin Gugulski – Szubienice, teczki i fortepian Chopina
Zbliża się III RP
Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Nie jesteśmy maksymalistami
Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Sprawa rosyjska to kwestia nr I polityki polskiej
Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Nie należy lekceważyć wpływu ideologii na praktykę polityczną
Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Nikt prawie nie próbuje sięgnąć do katolickiej nauki społecznej
Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – W chrześcijaństwie tkwią nasze korzenie cywilizacyjne
Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Polityka nie musi być bezideowa
Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Trzeba idei, które pozwolą mieć nadzieję
Antoni Macierewicz – Katolicyzm i dążenia niepodległościowe
Zakończenie
Justyna Błażejowska – „Głos” i wokół „Głosu” – jedno z najważniejszych środowisk politycznych lat 1970. i 1980.
Biogramy autorów
Indeks nazwisk
Indeks skrótów
"Głos" powstał w środowisku związanym z pomocą robotnikom po strajkach i demonstracjach z czerwca 1976 r. Pismo stawia sobie jednak cele nie tylko najbliższe. W "Głosie" od pierwszego numeru mówi się o tworzeniu warunków sprzyjających niepodległości i demokracji w Polsce - tak napisano we wstępie do wyboru publicystyki "Głosu", wydanego w 1980 r. przez paryski Instytut Literacki. Autorami wstępu byli Antoni Macierewicz, Piotr Naimski i Jakub Karpiński, ukrywający się pod pseudonimem Marek Tarniewski. (…)
Podziemne czasopismo było równocześnie pismem jawnym, chociaż nielegalnym. Redakcja nie ukrywała się, w konspiracji dokonywał się tylko druk i kolportaż. Ale także zebrania redakcji musiały odbywać się w ścisłej dyskrecji, w przeciwnym razie groziła wizyta bezpieki, rewizja, przesłuchania, często zatrzymanie na 48 godzin w milicyjnym areszcie.
Zachowały się rozmaite fotografie z tamtych lat: młodzi, często brodaci mężczyźni, zwykle uśmiechnięci albo zagadani, piękne kobiety w skromnych, PRL-owskich kreacjach. Kiedy powstawał "Głos" mieli już za sobą rok intensywnej działalności opozycyjnej w Komitecie Obrony Robotników, w rozmaitych mniej lub bardziej zakonspirowanych przedsięwzięciach.
Prof. Ryszard Terlecki we wstępie do książki zatytułowanym "Głos" za wolną Polską
Niepodległość - to samostanowienie przez państwo swych stosunków z innymi państwami, a przez społeczeństwo - swych praw i urządzeń wewnętrznych. Demokracja to prawne i instytucjonalne zagwarantowanie kontroli rządzących i wpływu na ich decyzje.
Od 35 lat Polska jest państwem niesuwerennym, w którym władza sprawowana jest niedemokratycznie. Od 35 lat nie ustają dążenia społeczeństwa polskiego do zmiany tego stanu rzeczy. Nie dokona tego żadna zmiana ekipy rządzącej, lecz społeczeństwo tworzące niezależnie od władz instytucje społeczne.
"Głos", artykuł pt. "Od 35 lat Polska jest państwem niesuwerennym" nr 29, 20 sierpnia 1980 r. (wydanie specjalne), s. 10.
Narzucony nam po wojnie system polityczny zbudowano według zasady, że prawo jest służebne wobec państwa, to zaś stanowi aparat przemocy w rękach klasy panującej. W Polsce państwo podporządkowano PZPR, a prawo służy interesom tej partii. Nie ma więc miejsca na samo pojęcie "praworządność" czy też "obywatel". Prawo staje się zbiorem przywilejów udzielanych i cofanych przez władzę jednostkom oraz grupom społecznym. Praworządność zaś mierzy się stopniem uległości wobec władzy. Państwo jest ponad i poza prawem.
Jego decyzje są zawsze słuszne, także wtedy, gdy prowadzą do katastrofy. Winne może być tylko społeczeństwo. Gdy przychodzi kryzys, gdy braknie cukru, mięsa, mieszkań odpowiedzialnością obarcza się robotników, chłopów, inteligencję. To oni zbyt mało pracują, to oni zbyt głośno protestują, to oni niewłaściwie zrozumieli intencje rządu i partii…
Antoni Macierewicz, artykuł pt. Walka o prawa obywatelskie. Władze nie cofną się z własnej woli, "Głos", nr 5, marzec 1978 r., s. 3-5.
Wszyscy mamy nadzieję, mamy jakąś pewność, że zwycięstwo będzie nasze, wierzymy, że to co jest teraz, a co tak boleśnie w nas godzi, nie może trwać długo. Jak tę pewność, nadzieję i wiarę uczynić siłą? Na co kierować siły i aktywność społeczeństwa, by nie poszła na marne. Wiemy, gdzie jesteśmy mocni. 13 grudnia i stan wojenny nie zniszczył idei "Solidarności" ani solidarności międzyludzkiej, nie zagroził też świadomości narodowej. Nie grozi nam sowietyzacja naszych dusz i umysłów. Lecz grozi nam sowietyzacja życia codziennego, rozpad gospodarki, regres cywilizacyjny.
Ludwik Dorn, artykuł pt. Odbudowa państwa, "Głos", nr 2 (43), maj-czerwiec 1983 (wydanie specjalne), s. 8-25.
Głos Niepodległości; Joanna Szczerbińska, „Niedziela”
Wielka księga „Głos niepodległości” to wybór publicystyki środowiska miesięcznika „Głos” z lat 1977-89; teksty Antoniego Macierewicza uzupełnione są m.in. o artykuły Jarosława Kaczyńskiego, Jana Olszewskiego, Ludwika Dorna, Piotra Naimskiego czy spośród nieżyjących już autorów Jakuba Karpińskiego i Jerzego Łojka. Dodatkowym walorem tej pięknie wydanej książki jest blisko 90 zdjęć archiwalnych ukazujących realia, w których działał KOR i redagowane było pismo jego środowiska. Na wyklejkach zaprezentowano wiele mówiący kolaż z dawnych okładek „Głosu”.
Głos Niepodległości; Robert Tekieli, „Gazeta Polska Codziennie”
Mamy zatem niezwykłą okazję, by przyjrzeć się drodze i oddziaływaniu jednego z najważniejszych środowisk politycznych ostatniego półwiecza. Środowiska, którego liderem od początku był dzisiejszy minister obrony narodowej. „Głos” był niezależnym pismem społeczno-politycznym powstałym w kręgach, które po strajkach czerwcowych roku 1976 podjęły akcję pomocy prześladowanym i współtworzyły Komitet Obrony Robotników oraz niepodległościowy nurt polskiej opozycji. O jego obliczu decydowało harcerskie środowisko Antoniego Macierewicza, redaktora naczelnego „Głosu”, i Piotra Naimskiego, choć w pracach nad pismem uczestniczyli na początku także Adam Michnik oraz Seweryn Blumsztajn, Jacek Kuroń, Jan Józef Lipski, Wojciech Onyszkiewicz i Zbigniew Romaszewski.
Głos Niepodległości; „wSieci Historii”
To w opozycyjnym środowisku czasopisma „Głos” odrodziła się 40 lat temu myśl niepodległościowa stłumiona w długim trwaniu PRL. Za tym poszła od razu działalność społeczna, założenie przez Antoniego Macierewicza i Piotra Naimskiego Komitetu Obrony Robotników, powołanego po brutalnie stłumionych strajkach w Radomiu i Ursusie w czerwcu 1976 r. z tej okazji wydawnictwo Biały kruk wydało wybór publicystyki „Głosu”, na który złożyły się liczne artykuły i wypowiedzi założycieli KOR, a także Jarosława Kaczyńskiego, Jana Olszewskiego, Bohdana Cywińskiego i wielu innych. Odczytywane po latach wypowiedzi manifesty polityczne okazują się nie tylko nadal aktualne, one dopiero dziś zyskują pełną treść, odpowiadają potrzebie stałego podtrzymywania niepodległości (…).
Czytelników, którzy kupili tę książkę, zainteresowało również:
Dokąd zmierzamy? Wiara, edukacja, tradycja
Moje zakazane piosenki
Filary Niepodległości
Kościół na straży polskiej niepodległości
Blask Rzeczypospolitej. Od X do XXI wieku
