Pokolenie J.P.II

I Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 1986

Homilia Jana Pawła II na Placu św. Piotra – Na spotkanie Boga      11

II Światowy Dzień Młodzieży – Buenos Aires, 1987

Orędzie Jana Pawła II – Budujmy cywilizację miłości      19

Homilia Jana Pawła II – Co stanowi o godności człowieka      20

III Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 1988

Orędzie Jana Pawła II – Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie     22

Homilia Jana Pawła II w Niedzielę Palmową – Panie do kogóż pójdziemy?      24

IV Światowy Dzień Młodzieży – Santiago de Compostela, 1989

Orędzie Jana Pawła II – Czy już odkryłeś Chrystusa?      26

Przemówienie Jana Pawła II – Droga, Prawda, Życie       32

Homilia Jana Pawła II – Być wielkim czyli służyć      34

V Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 1990

Orędzie Jana Pawła II – Krzak winny i latorośl       36

Homilia Jana Pawła II – Idę wspólnie z wami      37

VI Światowy Dzień Młodzieży – Częstochowa, 1991

Orędzie Jana Pawła II – W sanktuarium Czarnej Madonny      38

Akt Zawierzenia Młodzieży Matce Bożej – Naucz nas Twojej nadziei i Twojej miłości      42

Homilia Jana Pawła II na Jasnej Górze – Wiele z tego, co będzie jutro, zależy od zaangażowania się dzisiaj      48

VII Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 1992

Orędzie Jana Pawła II – Nie lękajcie się zaproponować Chrystusa     50

VIII Światowy Dzień Młodzieży – Denver,  1993

Orędzie Jana Pawła II – Mozaika fascynujących obietnic i wielkich niewiadomych      53

Homilia Jana Pawła II w Cherry Creek State Park – Każdy może zbudować sobie prywatny system wartości?     58

IX Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 1994

Homilia podczas Niedzieli Palmowej – Codzienne świadectwo o Słowie      63

Orędzie Jana Pawła II –...tak i ja was posyłam      64

X Światowy Dzień Młodzieży – Manilia, 1995

Homilia Jana Pawła II do uczestników V Międzynarodowego Forum Młodzieży – Ogromne zadania stoją przed młodzieżą całego świata      70

Rozważania Jana Pawła II podczas czuwania modlitewnego – Oto Jezus      74

XI Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 1996

Homilia Jana Pawła II w Niedzielę Palmową – Czyż i wy chcecie odejść?      76

Orędzie Jana Pawła II – Ogromny entuzjazm dla Jezusa i Ewangelii      78

XII Światowy Dzień Młodzieży – Paryż, 1997

Orędzie Jana Pawła II – Chodźcie, a zobaczycie      80

Przemówienie Jana Pawła II na Polach Marsowych – Sens waszego życia      85

Homilia Jana Pawła II – Budujcie cywilizację miłości      90

XIII Światowy Dzień Młodzieży –Rzym, 1998

Orędzie Jana Pawła II – Dzieło Ducha Świętego      93

XIV Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 1999

Homilia Jana Pawła II w Niedzielę Palmową – Nieustanny dar przebaczania      95

Orędzie Jana Pawła II – Młodzi szukają Chrystusa      96

XV Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, rok święty 2000

Orędzie Jana Pawła II – Krzyż idzie z młodymi, a młodzi idą z krzyżem      100

Rozważania Jana Pawła II podczas czuwania modlitewnego na Tor Vergata – Jezus daje odwagę      105

XVI Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 2001

Orędzie Jana Pawła II – Kto poszukuje tylko dóbr ziemskich – przegra      108

XVII Światowy Dzień Młodzieży – Toronto 2002

Homilia Jana Pawła II – Światło świata      110

Rozważania Jana Pawła II podczas czuwania modlitewnego – Na jakim fundamencie budować nową epokę?      114

XVIII Światowy Dzień Młodzieży – Rzym, 2003

Orędzie Jana Pawła II – Przykład Maryi      117

XIX Światowy Dzień Młodzieży – Rzym 2004

Orędzie Jana Pawła II – Stłumione pragnienia      121

XX Światowy Dzień Młodzieży – Kolonia, 2005

Orędzie Jana Pawła II – Papież wam towarzyszy      127

Przemówienie powitalne Benedykta XVI – Entuzjazm i nadzieja młodych dodają mi odwagi      130

Przemówienie Benedykta XVI na błoniach Poller Rheinwiesen – Duchowe dziedzictwo Jana Pawła II     135

Przemówienie Benedykta XVI przed katedrą – Kolonia otrzymała wielkie dziedzictwo świętych      145

Przemówienie Benedykta XVI w synagodze kolońskiej – Chcę zachęcić do szczerego i ufnego dialogu      155

Przemówienie Benedykta XVI do seminarzystów – Niech Chrystus będzie dla was wszystkim     162

Przemówienie Benedykta XVI podczas czuwania modlitewnego – Sposób działania Boga jest inny, niż to sobie wyobrażamy      176

Homilia Benedykta XVI – Wolność to kierowanie się miarą prawdy i dobra      184

Papież wam towarzyszy...

1. [...] "Przybyliśmy oddać Mu pokłon" (Mt 2,2): taki jest temat najbliższego światowego spotkania młodych. To temat, który pozwala młodym wszystkich kontynentów duchowo przebyć drogę Mędrców, których relikwie - według pobożnej tradycji - czczone są właśnie w tym mieście oraz tak jak oni spotkać Mesjasza wszystkich narodów.

W istocie, światło Chrystusa rozjaśniało już umysły i serca Mędrców. "Ruszyli w drogę" (Mt 2,9) - opisuje ewangelista - z odwagą udając się na nieznane drogi i podejmując długą i niełatwą podróż. Nie wahali się pozostawienia wszystkiego, aby pójść za przewodem gwiazdy, którą zobaczyli na Wschodzie (por. Mt 2,1). Naśladując Mędrców, również wy, drodzy młodzi, przygotujcie się, aby ze wszystkich stron świata odbyć "podróż" do Kolonii. Ważne jest nie tylko, abyście zatroszczyli się o organizację praktyczną Światowego Dnia Młodzieży lecz, abyście zadbali w pierwszym rzędzie o przygotowanie duchowe, w klimacie wiary i słuchania Słowa Bożego.

2. "A oto gwiazda ... szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię" (Mt 2,9). Mędrcy dotarli do Betlejem, gdyż pozwoli się posłusznie prowadzić gwieździe. Co więcej, "gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali" (Mt 2,10). To ważne, najdrożsi, by nauczyć się obserwować znaki, przez które Bóg nas wzywa i nami kieruje. Kiedy jesteśmy świadomi, że to On nas prowadzi, wówczas serce doświadcza autentycznej głębokiej radości, której towarzyszy żywe pragnienie spotkania Go oraz stały wysiłek, by posłusznie Go naśladować.

"Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją" (Mt 2,11). Na pierwszy rzut oka nic nadzwyczajnego. A jednak to Dziecię jest inne od pozostałych: jest to Jednorodzony Syn Boży, który ogołocił się ze swej chwały (por. Flp 2,7) i zstąpił na ziemię, aby umrzeć na krzyżu. Wszedł pośród nas i stał się ubogim, aby przyoblec nas Bożą chwałą, której w pełni doświadczymy w niebie, naszej błogosławionej ojczyźnie.

Któż mógłby wynaleźć większy znak miłości? Pozostańmy pełni zachwytu przed tajemnicą Boga, który uniżył samego siebie, aby stać się człowiekiem aż do oddania się za nas na krzyżu (por. Flp 2,6-8). W swoim ubóstwie przyszedł, aby przynieść zbawienie grzesznikom; Ten, o którym św. Paweł mówi, że "będąc bogaty, dla was stał się ubogim, by was ubóstwem swoim ubogacić" (2 Kor 8,9). W jak sposób wyrazić wdzięczność Bogu za tak zadość czyniącą dobroć?

3. Mędrcy spotykają Jezusa w Bethlechem, co oznacza "dom chleba". W ubogiej betlejemskiej grocie leży na słomie "ziarno pszeniczne", które umierając przyniesie "plon obfity" (J 12,24). Mówiąc o sobie samym i o swej zbawczej misji, w czasie swojego życia publicznego, Jezus będzie posługiwał się obrazem chleba. Powie: "Jam jest chleb życia", "Jam jest chleb, który z nieba zstąpił", "Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata" (J 6,35.41.51).

Przemierzając z wiarą drogę Odkupiciela od ubóstwa żłóbka do opuszczenia na krzyżu, lepiej zrozumiemy tajemnicę Jego miłości, która odkupiła ludzkość. Dziecię, złożone przez Maryję w żłobie, jest Bogiem-Człowiekiem, którego zobaczymy przybitego do krzyża. Ten sam Zbawiciel jest obecny w sakramencie Eucharystii. W betlejemskiej stajni dał się adorować Maryi, Józefowi i pasterzom w ubogiej postaci nowo narodzonego Dziecięcia; w konsekrowanej Hostii adorujemy Go obecnego sakramentalnie w ciele i krwi, duszy i bóstwie, i dającego się nam jako pokarm na życie wieczne. Msza święta staje się więc prawdziwym spotkaniem miłości z Tym, który samego siebie wydał za nas. Nie ociągajcie się, drodzy młodzi, odpowiedzieć Mu, kiedy zaprasza was "na ucztę Godów Baranka" (Ap 19,9). Słuchajcie Go, przygotowujcie się należycie i przybliżajcie do Sakramentu Ołtarza, zwłaszcza w tym Roku Eucharystycznym (październik 2004-2005), który zapragnąłem ogłosić dla całego Kościoła.

4. "Upadli na twarz i oddali Mu pokłon" (Mt 2,11). Jeśli w Dziecięciu, jakie Maryja tuli w swych ramionach, Mędrcy rozpoznają i wielbią Oczekiwanego przez narody i Zapowiadanego przez proroków, my dzisiaj możemy czcić Go w Eucharystii i rozpoznawać jako naszego Stwórcę, jedynego Pana i Zbawiciela.

"Otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę" (Mt 2,11). Dary, jakie Mędrcy składają Mesjaszowi symbolizują prawdziwe uwielbienie. Składając złoto, podkreślają Jego królewską boskość; kadzidłem wyznają, że jest On kapłanem nowego Przymierza; ofiarując mirrę, oddają cześć prorokowi, który przeleje swą krew, by pojednać ludzkość z Ojcem.

Drodzy młodzi, wy również ofiarujcie Panu złoto waszego istnienia, to znaczy wolność naśladowania Go z miłości, odpowiadając wiernie na Jego wołanie; wznieście ku Niemu kadzidło waszej gorącej modlitwy, ku czci Jego chwały; ofiarujcie Mu mirrę, czyli pełne wdzięczności uczucie ku Niemu, prawdziwemu Człowiekowi, który umiłował nas aż do śmierci jako złoczyńca na Golgocie.

5. Oddajcie cześć jedynemu prawdziwemu Bogu, przyznając Mu pierwsze miejsce w waszym życiu. Bałwochwalstwo jest ciągłą pokusą człowieka. Niestety są ludzie, którzy rozwiązania problemów szukają w praktykach religijnych niezgodnych z wiarą chrześcijańską. Jest duży nacisk, by wierzyć w łatwe mity sukcesu i władzy; niebezpieczne jest uleganie mrocznym koncepcjom sacrum, które przedstawiają Boga jako formę energii kosmicznej, bądź w inny sposób nie do pogodzenia z nauką katolicką.

Drodzy młodzi, nie ulegajcie fałszywym iluzjom i przelotnym modom, które nie rzadko pozostawiają tragiczną pustkę duchową! Odrzućcie pokusę pieniądza, konsumpcyjnego życia i podstępnej przemocy, które niekiedy lansują środki przekazu.

Oddawanie czci prawdziwemu Bogu zakłada autentyczny akt sprzeciwu wobec wszelkiej formy bałwochwalstwa. Czcijcie Chrystusa: On jest Skałą, na której możecie zbudować waszą przyszłość i świat bardziej sprawiedliwy i solidarny. Jezus jest Księciem pokoju, źródłem przebaczenia i pojednania, które może uczynić braćmi wszystkich członków rodziny ludzkiej.

6. "Inną drogą udali się do swojej ojczyzny" (Mt 2,12). Ewangelia uściśla, że Mędrcy, spotkawszy Jezusa, "inną drogą" wrócili do swego kraju. Taka zmiana trasy może oznaczać nawrócenie, do jakiego są wezwani ci, którzy spotkają Chrystusa, by stać się prawdziwymi czcicielami, jakich On pragnie (por. J 4,23-24). To pociąga za sobą naśladowanie Jego sposobu działania, czyniąc z siebie, jak pisze św. Paweł Apostoł, "ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną". Apostoł dodaje też, by nie przystawać do mentalności tego świata, ale przemieniać się przez odnawianie umysłu, "aby umieć rozpoznać, jak jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe" (por. Rz 12,1-2).

Słuchanie Chrystusa i oddawanie Mu czci prowadzi do dokonywania odważnych wyborów, do podejmowania decyzji niekiedy heroicznych. Jezus jest wymagający, gdyż pragnie naszego prawdziwego szczęścia. Wzywa niektórych do pozostawienia wszystkiego, aby poszli za Nim w życiu kapłańskim lub konsekrowanym. Kto usłyszy to wezwanie, niech nie lęka się odpowiedzieć Mu "tak" i niech wielkodusznie idzie za Nim. Lecz obok tych powołań do specjalnej konsekracji, jest też powołanie właściwe dla każdego ochrzczonego: to także jest powołanie do "wielkiego formatu" codziennego życia chrześcijańskiego, które wyraża się w świętości (por. Novo millenio inuente, 31). Kiedy spotyka się Chrystusa i przyjmuje się Jego Ewangelię, życie ulega zmianie i jest się wezwanym do dzielenia się z innymi swoim doświadczeniem.

Tak wielu nam współczesnych nie zna jeszcze miłości Bożej lub pragnie wypełnić swoje serce bezwartościowymi namiastkami. Koniecznym staje się przeto, by stawać się świadkami kontemplacyjnej miłości w Chrystusie. Zaproszenie do uczestnictwa w Światowym Dniu Młodzieży dotyczy również was, drodzy przyjaciele, którzy nie jesteście ochrzczeni lub którzy nie odnajdujecie się w Kościele. Czyż nie jest prawdą, że również wy macie pragnienie Absolutu i jesteście w poszukiwaniu "czegoś", co nada znaczenie waszemu życiu? Zwróćcie się do Chrystusa, a nie będziecie zawiedzeni.

7. Droga młodzieży, Kościół potrzebuje autentycznych świadków dla nowej ewangelizacji: chłopców i dziewcząt, których życie zostało przemienione przez spotkanie z Chrystusem; chłopców i dziewcząt zdolnych przekazać to doświadczenie innym. Kościół potrzebuje świętych. Wszyscy jesteśmy wezwani do świętości i tylko święci mogą odnowić ludzkość. Wielu nas poprzedziło na tej drodze ewangelicznego heroizmu; zachęcam was więc, byście polecali się ich wstawiennictwu. Kiedy spotkacie się w Kolonii, nauczycie się poznawać lepiej niektórych z nich, jak św. Bonifacego, apostoła Niemiec, oraz świętych z Kolonii, a w szczególności św. Urszulę, św. Alberta Wielkiego, św. Teresę Benedyktę od Krzyża (Edytę Stein) i bł. Adolfa Kolpinga. Wśród nich chciałbym szczególnie przywołać św. Alberta i św. Teresę Benedyktę od Krzyża, którzy z taką samą wewnętrzną postawą jak Mędrcy, żarliwie poszukiwali prawdy. Oni nie wahali się oddać swych zdolności intelektualnych na służbę wiary, świadcząc w ten sposób, że wiara i rozum są ze sobą związane i nawzajem się przywołują.

Droga młodzieży, podążająca duchowo do Kolonii, Papież towarzyszy wam swoją modlitwą. [...]

Jan Paweł II

Castel Gandolfo, 6 sierpnia 2004