Niektórzy z autorów "Głosu niepodległości" sprawują dziś bardzo wysokie funkcje w państwie. Zaczynali działalność społeczną i pisarską w kraju znajdującym się w sowieckich okowach, ale już wtedy rozważali sposoby wybicia się na niepodległość oraz metody rządzenia, gdy Ojczyzna odzyska wolność. Trudno więc uciec od pytania, dokąd tacy ludzie jak Jarosław Kaczyński czy Antoni Macierewicz (autor przeważającej części pomieszczonych tu publikacji, obdarzony świetnym piórem) poprowadzą nasz kraj? Chcąc lepiej poznać dzisiejszy obóz rządzący, powinno się przeczytać tę książkę. Autorami esejów i artykułów w niej zawartych są wybitni naukowcy, pisarze i publicyści, politycy. Teksty te były niegdyś rozpowszechniane w podziemiu (od 1977 r.) w słynnym swego czasu miesięczniku "Głos", który od początku współredagował Antoni Macierewicz. Przedstawiają zmagania dwóch zasadniczych systemów pojmowania polskiej państwowości i polskiego patriotyzmu. Jeden z nich opiera się na współpracy z mającym się reformować obozem komunistycznym; autorzy "Głosu" wykazują błędność takiej koncepcji. Środowisko tego czasopisma było ściśle związane z powstałym we wrześniu 1976 r. Komitetem Obrony Robotników i nie wierzyło w możliwość przeistoczenia się komunistów w prawdziwych demokratów, w ludzi nagle oddanych narodowi polskiemu. Dziś wiadomo, że mieli rację, widzimy do czego doprowadziła kolaboracja z ludźmi, dla których polskość dawno straciła wartość. Kolaboracja ta została niestety na dość długo "uświęcona" przy Okrągłym Stole.
Niekwestionowanym założeniem ideowym całego środowiska "Głosu", była suwerenność Ojczyzny, nie zaś podległość jakiemuś mniej lub bardziej łaskawemu dla nas hegemonowi. Jak jednak suwerenność tę osiągnąć i utrzymać? Z kim współpracować, a z kim nie? - poglądy na te kwestie ścierają się na łamach tej książki. Środowisko "Głosu" stoi twardo m.in. na stanowisku uwzględniającym nauczanie św. Jana Pawła II. Niejeden czytelnik ze zdumieniem spostrzeże, że zamieszczone w książce rozważania i polemiki nie straciły nic na swej aktualności. "Głos niepodległości" to publikacja zarówno historyczna, jak i bardzo inspirująca. Autorzy zagłębiają się w różne tematy, piszą o kulturze, obronności, polityce międzynarodowej, proponują różne modele społeczne, sięgają do polskiej i europejskiej historii, wyciągają ciekawe wnioski na przyszłość.

  • Głos Niepodległości - strony 8-9
  • Głos Niepodległości - strony 14-15
  • Głos Niepodległości - strony 22-23
  • Głos Niepodległości - strony 32-33
  • Głos Niepodległości - strony 66-67
  • Głos Niepodległości - strony 74-75
  • Głos Niepodległości - strony 80-81
  • Głos Niepodległości - strony 88-89
  • Głos Niepodległości - strony 98-99
  • Głos Niepodległości - strony232-233
  • Głos Niepodległości - strony 254-255
  • Głos Niepodległości - strony 256-257
  • Głos Niepodległości - strony 266-267

Wstep

prof. Ryszard Terlecki – „Głos” za wolną Polską

 

Nasz cel
Redakcja – Rocznica

Redakcja – Od 35 lat Polska jest państwem niesuwerennym

 

Kształt opozycji

Antoni Macierewicz – Niepodległość ma jeden kształt. Wiele postaci na niewola

Antoni Macierewicz – Walka o prawa obywatelskie. Władze nie cofną się z własnej woli

Jakub Karpiński – Demokracja, inicjatywa, kontrola społeczna

Stanisław Krasnowolski – Społeczeństwa Zachodu poprą walkę o wolność polityczną i demokrację – nie o suwerenność

Jakub Karpiński – Niepodległość od wewnątrz

Jakub Karpiński – Jeden z celów opozycji to walka o tożsamość kulturalną narodu

Jakub Karpiński – Niepodległość a suwerenności

 

Spory o program

Redakcja „Głosu”, „Opinii” i wydawnictwo Biblioteka Historyczna i Literacka – Ważne jest nawet najdrobniejsze zwycięstwo

Antoni Macierewicz – Wybory 1980. Polacy musieli liczyć jedynie na
siebie

Wojciech Arkuszewski – Realizacja idei humanizmu i demokracji, zamiast polityki słabych

Redakcja – Manifestacje i odpowiedzialność

Ludwik Dorn – Monopol na straszenie miała PZPR, nie opozycja

Antoni Macierewicz – Wolne związki zawodowe

Antoni Macierewicz – Powstają Międzyzakładowe
Komitety Strajkowe

Antoni Macierewicz – Porozumienie sierpniowe

Deklaracja Klubu Służby Niepodległości

 

Tradycje ideowe

Bohdan Cywiński – Mity lewicy i prawicy a przyszłość
społeczeństwa

Jakub Karpiński – Polaryzacja i różnorodność

Antoni Macierewicz – Tradycje polityczne w PRL. podziały ideowe w Polsce dopiero się kształtują

Jarosław Kaczyński – Inteligencja i sprawy polskie. Przeciw wyklinaniu polskich dążeń wolnościowych

Antoni Macierewicz – Doświadczenie dwóch pokoleń. Nie dla wszystkich tożsamość narodowa i religijna Polaków wydawała się sprawą
najistotniejszą

 

Polemiki

Krzysztof Wolicki – Pieprzne prostowanie

Antoni Macierewicz – Rewizja komunizmu, czy demokracja
i niepodległość

 

„Solidarność”, stan wojenny i Okrągły Stół

Antoni Macierewicz – Kształt niepodległości. Dziś jest czas pracy

Marcin Gugulski – Od grudnia do grudnia. Ten pomnik, po latach milczenia musi być krzykiem, wołaniem

Zespół „Głosu” – Czas podziemia. Nie budujmy konspiracji na miesiąc lecz na lata

Jarosław Kaczyński – Niepodległość i kompromis. Pogodzenie lojalizmu ze współpracą to droga donikąd

Ludwik Dorn – Niepodległość i realizm. Ugoda przypomina dzielenie skóry na niedźwiedziu

Piotr Naimski – Przedstawicielstwo. „Solidarność” poza Polską

Ludwik Dorn – Granice. Polityczny kształt polskiego oporu

Ludwik Dorn – Sierpień ’80. Cechy narodowej struktury politycznej zaczęły się kształtować w okresie „Solidarności”

Ludwik Dorn – Odbudowa państwa

Krzysztof Łączyński – Punkt 14. encykliki „Laborem Exercens”. Przetworzenie papieskiej idei w instytucjonalne formy chrześcijańskiego ładu

Komitet Założycielski Klubu Patriotycznego „Wolność i Solidarność” – Wobec wyborów do Sejmu i Senatu PRL

Piotr Naimski – Wybory i ja

Wywiad z Janem Olszewskim - Antoni Macierewicz – Autokratyzm
realny

Antoni Macierewicz – Zwycięstwo i bojkot

 

Kościół i niepodległość

Redakcja – Habemus Papam

Redakcja – Nadzieja 

Ludwik Dorn – Walka o kościoły 

Ludwik Dorn – Polska dekada

Antoni Macierewicz – Był dla nas symbolem niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej

Antoni Macierewicz – Program Papieża

 

Świat a Polska niepodległa

Antoni Macierewicz – ZSRR wobec Europy Środkowo-Wschodniej

Zespół „Głosu” – Chrześcijaństwo i geopolityka

Piotr Naimski – Korzystajmy ze zbieżności interesów

Piotr Naimski – W swoim interesie 

Piotr Naimski – Dlaczego Regan nie pomógł

 

Gospodarka, nauka i niepodległość

Wywiad ze Stefanem Kurowskim – Dzień dzisiejszy i jutro polskiej gospodarki

Jarosław Kaczyński – Uniwersytet socjalistyczny 1945-1978

Stefan Kurowski – Gospodarka Polska 1980 – wyjście ze ślepej uliczki (diagnoza i propozycje terapii)

Antoni Macierewicz – Droga do reform. Można zaobserwować kontrofensywę

 

Historia i niepodległość

Jerzy Łojek – 17 września 1939

Jerzy Łojek – Dzieje sprawy Katynia 

Jerzy Łojek – Trzeba głośno krzyczeć

Marcin Gugulski – Szubienice, teczki i fortepian Chopina 

 

Zbliża się III RP

Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Nie jesteśmy maksymalistami 

Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Sprawa rosyjska to kwestia nr I polityki polskiej

Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Nie należy lekceważyć wpływu ideologii na praktykę polityczną

Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Nikt prawie nie próbuje sięgnąć do katolickiej nauki społecznej

Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – W chrześcijaństwie tkwią nasze korzenie cywilizacyjne

Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Polityka nie musi być bezideowa

Piotr Naimski, Antoni Macierewicz, Marcin Gugulski – Trzeba idei, które pozwolą mieć nadzieję

Antoni Macierewicz – Katolicyzm i dążenia niepodległościowe

 

Zakończenie

Justyna Błażejowska – „Głos” i wokół „Głosu” – jedno z najważniejszych środowisk politycznych lat 1970. i 1980.

 

Biogramy autorów   

 

Indeks nazwisk               

 

Indeks skrótów       

"Głos" powstał w środowisku związanym z pomocą robotnikom po strajkach i demonstracjach z czerwca 1976 r. Pismo stawia sobie jednak cele nie tylko najbliższe. W "Głosie" od pierwszego numeru mówi się o tworzeniu warunków sprzyjających niepodległości i demokracji w Polsce - tak napisano we wstępie do wyboru publicystyki "Głosu", wydanego w 1980 r. przez paryski Instytut Literacki. Autorami wstępu byli Antoni Macierewicz, Piotr Naimski i Jakub Karpiński, ukrywający się pod pseudonimem Marek Tarniewski. (…)
Podziemne czasopismo było równocześnie pismem jawnym, chociaż nielegalnym. Redakcja nie ukrywała się, w konspiracji dokonywał się tylko druk i kolportaż. Ale także zebrania redakcji musiały odbywać się w ścisłej dyskrecji, w przeciwnym razie groziła wizyta bezpieki, rewizja, przesłuchania, często zatrzymanie na 48 godzin w milicyjnym areszcie.
Zachowały się rozmaite fotografie z tamtych lat: młodzi, często brodaci mężczyźni, zwykle uśmiechnięci albo zagadani, piękne kobiety w skromnych, PRL-owskich kreacjach. Kiedy powstawał "Głos" mieli już za sobą rok intensywnej działalności opozycyjnej w Komitecie Obrony Robotników, w rozmaitych mniej lub bardziej zakonspirowanych przedsięwzięciach.
Prof. Ryszard Terlecki we wstępie do książki zatytułowanym "Głos" za wolną Polską


Niepodległość - to samostanowienie przez państwo swych stosunków z innymi państwami, a przez społeczeństwo - swych praw i urządzeń wewnętrznych. Demokracja to prawne i instytucjonalne zagwarantowanie kontroli rządzących i wpływu na ich decyzje.
Od 35 lat Polska jest państwem niesuwerennym, w którym władza sprawowana jest niedemokratycznie. Od 35 lat nie ustają dążenia społeczeństwa polskiego do zmiany tego stanu rzeczy. Nie dokona tego żadna zmiana ekipy rządzącej, lecz społeczeństwo tworzące niezależnie od władz instytucje społeczne.
"Głos", artykuł pt. "Od 35 lat Polska jest państwem niesuwerennym" nr 29, 20 sierpnia 1980 r. (wydanie specjalne), s. 10.


Narzucony nam po wojnie system polityczny zbudowano według zasady, że prawo jest służebne wobec państwa, to zaś stanowi aparat przemocy w rękach klasy panującej. W Polsce państwo podporządkowano PZPR, a prawo służy interesom tej partii. Nie ma więc miejsca na samo pojęcie "praworządność" czy też "obywatel". Prawo staje się zbiorem przywilejów udzielanych i cofanych przez władzę jednostkom oraz grupom społecznym. Praworządność zaś mierzy się stopniem uległości wobec władzy. Państwo jest ponad i poza prawem.
Jego decyzje są zawsze słuszne, także wtedy, gdy prowadzą do katastrofy. Winne może być tylko społeczeństwo. Gdy przychodzi kryzys, gdy braknie cukru, mięsa, mieszkań odpowiedzialnością obarcza się robotników, chłopów, inteligencję. To oni zbyt mało pracują, to oni zbyt głośno protestują, to oni niewłaściwie zrozumieli intencje rządu i partii…
Antoni Macierewicz, artykuł pt. Walka o prawa obywatelskie. Władze nie cofną się z własnej woli, "Głos", nr 5, marzec 1978 r., s. 3-5.


Wszyscy mamy nadzieję, mamy jakąś pewność, że zwycięstwo będzie nasze, wierzymy, że to co jest teraz, a co tak boleśnie w nas godzi, nie może trwać długo. Jak tę pewność, nadzieję i wiarę uczynić siłą? Na co kierować siły i aktywność społeczeństwa, by nie poszła na marne. Wiemy, gdzie jesteśmy mocni. 13 grudnia i stan wojenny nie zniszczył idei "Solidarności" ani solidarności międzyludzkiej, nie zagroził też świadomości narodowej. Nie grozi nam sowietyzacja naszych dusz i umysłów. Lecz grozi nam sowietyzacja życia codziennego, rozpad gospodarki, regres cywilizacyjny.
Ludwik Dorn, artykuł pt. Odbudowa państwa, "Głos", nr 2 (43), maj-czerwiec 1983 (wydanie specjalne), s. 8-25.

Głos Niepodległości; Joanna Szczerbińska, „Niedziela”

Wielka księga „Głos niepodległości” to wybór publicystyki środowiska miesięcznika „Głos” z lat 1977-89; teksty Antoniego Macierewicza uzupełnione są m.in. o artykuły Jarosława Kaczyńskiego, Jana Olszewskiego, Ludwika Dorna, Piotra Naimskiego czy spośród nieżyjących już autorów Jakuba Karpińskiego i Jerzego Łojka. Dodatkowym walorem tej pięknie wydanej książki jest blisko 90 zdjęć archiwalnych ukazujących realia, w których działał KOR i redagowane było pismo jego środowiska. Na wyklejkach zaprezentowano wiele mówiący kolaż z dawnych okładek „Głosu”.

Głos Niepodległości; Robert Tekieli, „Gazeta Polska Codziennie”

Mamy zatem niezwykłą okazję, by przyjrzeć się drodze i oddziaływaniu jednego z najważniejszych środowisk politycznych ostatniego półwiecza. Środowiska, którego liderem od początku był dzisiejszy minister obrony narodowej. „Głos” był niezależnym pismem społeczno-politycznym powstałym w kręgach, które po strajkach czerwcowych roku 1976 podjęły akcję pomocy prześladowanym i współtworzyły Komitet Obrony Robotników oraz niepodległościowy nurt polskiej opozycji. O jego obliczu decydowało harcerskie środowisko Antoniego Macierewicza, redaktora naczelnego „Głosu”, i Piotra Naimskiego, choć w pracach nad pismem uczestniczyli na początku także Adam Michnik oraz Seweryn Blumsztajn, Jacek Kuroń, Jan Józef Lipski, Wojciech Onyszkiewicz i Zbigniew Romaszewski.

Głos Niepodległości; „wSieci Historii”

To w opozycyjnym środowisku czasopisma „Głos” odrodziła się 40 lat temu myśl niepodległościowa stłumiona w długim trwaniu PRL. Za tym poszła od razu działalność społeczna, założenie przez Antoniego Macierewicza i Piotra Naimskiego Komitetu Obrony Robotników, powołanego po brutalnie stłumionych strajkach w Radomiu i Ursusie w czerwcu 1976 r. z tej okazji wydawnictwo Biały kruk wydało wybór publicystyki „Głosu”, na który złożyły się liczne artykuły i wypowiedzi założycieli KOR, a także Jarosława Kaczyńskiego, Jana Olszewskiego, Bohdana Cywińskiego i wielu innych. Odczytywane po latach wypowiedzi manifesty polityczne okazują się nie tylko nadal aktualne, one dopiero dziś zyskują pełną treść, odpowiadają potrzebie stałego podtrzymywania niepodległości (…).

Opinie o produkcie (0)

do góry

Zamknij X W ramach naszego serwisu stosujemy pliki cookies. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.

Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl