Rok 24. W świetle Bożego Miłosierdzia

1. Watykan, Plac św. Piotra, środowa audiencja generalna, 17 października 2001
2. Hymn ku czci Boga miłosiernego
3. Watykan, Bazylika św. Piotra, beatyfikacja Marii i Alojzego Beltrame Quattrocchi, 21 października 2001
4. Bogactwo wiary i miłości małżonków
5. Rodzina głosi nadzieję
6. Groty Watykańskie, groby papieży, 1 listopada 2001
7. Watykan, Plac św. Piotra, beatyfikacja ośmiorga sług Bożych, 4 listopada 2001
8. Złączeni wielkoduszną i odważną służbą Kościołowi
9. Bóg zapłać za obecność w dniu św. Karola
10. Jestem Ci serdecznie wdzięczny
11. Narodowej tożsamości związanej od zarania dziejów z chrześcijaństwem Polska nie może się wyzbyć
12. Watykan, Bazylika św. Piotra, kanonizacja czworga błogosławionych, 25 listopada 2001
13. Pod spojrzeniem Boga każdy musi podjąć decyzję
14. Watykan, Msza św. z członkami Międzynarodowej Komisji Teologicznej
15. Rzym, uroczystość Niepokalanego Poczęcia, 8 grudnia 2001
16. Przyszliśmy w pokornej pielgrzymce
17. Wiara łączy sprawiedliwość z modlitwą
18. Watykan, Bazylika św. Piotra, Pasterka, 24 grudnia 2001
19. Watykan, Plac św. Piotra, bożonarodzeniowe orędzie Urbi et Orbi, 25 grudnia 2001
20. Syn Boży przyszedł, aby uleczyć zranionych przez życie
21. Jedność Kościoła jest darem
22. Dzieciątko w żłóbku jest wymagające, a jednocześnie wyrozumiałe
23. Watykan, Kaplica Sykstyńska, Msza św. i chrzest dzieci, 13 stycznia 2002
24. Watykan, Bazylika św. Piotra, X Światowy Dzień Chorego, 11 lutego 2002
25. Rzym, Bazylika św. Sabiny, Środa Popielcowa, 13 lutego 2002
26. Potrzebujemy pomocy Pana
27. Rzym, parafia św. Henryka na peryferiach miasta, 17 lutego 2002
28. Stanowcza postawa Mesjasza
29. Watykan, Plac św. Piotra, Msza św. w Niedzielę Palmową, 24 marca 2002
30. Kto wierzy w Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, nosi krzyż z dumą
31. Pod krzyżem Syna potwierdziła swe fiat
32. Watykan, Bazylika św. Piotra, Wielki Czwartek, 28 marca 2002
33. Rzym, Wielki Piątek, 29 marca 2002
34. I my czekamy na Niego jako na Zbawiciela świata
35. Watykan, Bazylika św. Piotra, Wielka Sobota, 30 marca 2002
36. Noc wiary i nadziei
37. Watykan, Plac św. Piotra, Msza św. w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, 31 marca 2002
38. Pokój, dar Chrystusa zmartwychwstałego
39. Watykan, Plac św. Piotra, beatyfikacja sześciorga sług Bożych, 14 kwietnia 2002
40. Duchowe doświadczenie Emaus
41. Watykan, Pałac Apostolski, sala Klementyńska, jubileusze kard. Josepha Ratzingera, 20 kwietnia 2002
42. Służyć Prawdzie, którą jest sam Bóg
43. 142. pielgrzymka apostolska do Włoch, Ischia Ponte, 5 maja 2002
44. Wiara, której towarzyszą dobre uczynki
45. Watykan, Plac św. Piotra, kanonizacja pięciorga błogosławionych, 19 maja 2002
46. Świadectwo miłości
47. 96. zagraniczna pielgrzymka apostolska, Azerbejdżan, Bułgaria, 22-26 maja 2002
48. Dopóki starczy mi głosu, będę wołał: "Pokój w imię Boże!"
49. Gdzie sprawowana jest Eucharystia, tam jest obecny Kościół
50. Chrześcijaństwo tkwi u samych korzeni historii i kultury
51. Europa szukając własnej tożsamości nie może nie powrócić do swych chrześcijańskich korzeni
52. Świadectwo wspólnoty monastycznej
53. Modlitwą i pokutą podtrzymywały w chrześcijanach wierność Panu
54. Niezłomność w obliczu cierpienia i więzienia
55. Watykan, Plac św. Piotra, kanonizacja bł. Ojca Pio, 16 czerwca 2002
56. Nowy święty zachęca nas, byśmy Boga stawiali ponad wszystkim
57. Niech Maryja położy swą matczyną dłoń
58. Zakonnik szczerze miłujący Chrystusa
59. 97. zagraniczna pielgrzymka apostolska, Kanada, Gwatemala, Meksyk, 23 lipca - 2 sierpnia 2002
60. Koncepcja życia oparta na Objawieniu chrześcijańskim
61. Toronto, XVII Światowe Dni Młodzieży
62. Błogosławieństwa ukazują, jaki powinien być chrześcijanin
63. Jedynie Chrystus
64. Nawet maleńki płomyk rozprasza ciemności nocy
65. Wyróżniał się miłosierdziem oraz życiem umartwionym
66. Guadalupe i Juan Diego mają głębokie znaczenie dla Kościoła
67. 98. zagraniczna pielgrzymka apostolska, Polska, 16-19 sierpnia 2002
68. Zmieniła się nasza Ojczyzna
69. Jakby ktoś pytał - Franciszkańska 3
70. Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje Bożego miłosierdzia!
71. Ma kwitnąć Uniwersytet Jagielloński
72. Gorliwa praktyka miłosierdzia
73. Tajemnicza więź miłości
74. Castel Gandolfo, audiencja dla delegacji klubu piłkarskiego Real Madryt, 16 września 2002
75. Watykan, Bazylika św. Piotra, nieszpory ekumeniczne ku czci św. Brygidy, 4 października 2002
76. Wielka misjonarka wiary
77. Watykan, Plac św. Piotra, kanonizacja Josemarii Escrivy de Balaguera, 6 października 2002
78. Był mistrzem modlitwy
79. Kontynuować dialog prawdy to dążyć do wyjaśnienia i przezwyciężenia rozbieżności
80. Watykan, Plac św. Piotra, środowa audiencja generalna, 24. rocznica pontyfikatu, 16 października 2002
81. Nauczycielka kontemplacji
82. Watykan, Plac św. Piotra, beatyfikacja sześciorga sług Bożych, 20 października 2002
83. Przekonujący świadkowie Ewangelii
84. Watykan, sala Klementyńska, spotkanie z delegacją archidiecezji krakowskiej, 7 grudnia 2002

Niech Maryja położy swą matczyną dłoń  

[…] Szczególnie serdeczną myślą ogarniam wszystkich przybyłych tutaj pielgrzymów – muszę powiedzieć: odważnych – zgromadzonych na tym placu i na przyległych ulicach, a zwłaszcza tych, którzy cierpliwie na stojąco trwali na modlitwie przez tak długi czas mimo upału. Pozdrawiam także wiernych zgromadzonych na modlitwie w San Giovanni Rotondo oraz tych, którzy łączą się z nami za pośrednictwem telewizji. Zachęcam wszystkich, aby wytrwale podążali śladami św. Pio z Pietrelciny. Z radością ogłaszam, że jego obowiązkowe wspomnienie liturgiczne zostanie włączone do ogólnego Kalendarza Rzymskiego pod datą 23 września, w dniu jego narodzin dla nieba. […] Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów języka hiszpańskiego i zachęcam, by z pomocą bogatego przesłania duchowego nowego świętego, Ojca Pio, czynili postępy w swym życiu chrześcijańskim. […] Pozdrawiam czcicieli św. Ojca Pio, pielgrzymów z Polski i z innych krajów świata. Niech jego wstawiennictwo wspomaga nas wszystkich w naszym dążeniu do świętości. Niech wam Bóg błogosławi! „Niech Maryja położy swą matczyną dłoń na twej głowie!” Z takim życzeniem, skierowanym do swej duchowej córki, Ojciec Pio zwraca się dzisiaj do każdego z was. Macierzyńskiemu wstawiennictwu Najświętszej Dziewicy i św. Ojca Pio z Pietrelciny zawierzamy drogę świętości całego Kościoła na początku nowego tysiąclecia.   

Zakonnik szczerze miłujący Chrystusa

[…] Na czym polega sekret tak wielkiego podziwu i miłości dla tego nowego świętego? On jest przede wszystkim „bratem ludu”, co jest tradycyjną cechą kapucynów. Jest ponadto świętym taumaturgiem, o czym świadczą niezwykłe wydarzenia, liczne w jego życiu. Przede wszystkim jednak Ojciec Pio jest zakonnikiem szczerze miłującym Chrystusa ukrzyżowanego. W tajemnicy krzyża uczestniczył on w ciągu swego życia również w sposób fizyczny. Z upodobaniem łączył chwałę góry Tabor z tajemnicą Męki. W jednym z jego listów czytamy: „Zanim i my zawołamy wraz ze św. Piotrem ‘dobrze, że tu jesteśmy’, musimy najpierw wejść na Kalwarię, gdzie nie widać nic prócz śmierci, gwoździ, cierni, cierpienia, niezwykłych mroków, opuszczenia i słabości” (Epistolario III, s. 287). Drogę surowej ascezy duchowej Ojciec Pio przebył w głębokiej jedności z Kościołem. Nie odmieniły jego postawy synowskiego posłuszeństwa przejściowe nieporozumienia z różnymi władzami kościelnymi. Ojciec Pio był zarazem wiernym i odważnym synem Kościoła, także i w tym naśladując jasny przykład Biedaczyny z Asyżu. Ten święty kapucyn, do którego zwraca się tak wiele osób ze wszystkich zakątków ziemi, ukazuje nam, w jaki sposób osiągnąć świętość – cel naszego życia chrześcijańskiego. Iluż wiernych pochodzących z różnych warstw społecznych i miejsc, gdy znajdowało się w najtrudniejszych sytuacjach, spieszyło do niego po radę! Wszystkim potrafił dać to, czego najbardziej potrzebowali i czego często szukali jakby po omacku, nawet nie zdając sobie z tego w pełni sprawy. Przekazywał im niosące pociechę i światło słowo Boże, umożliwiając każdemu czerpanie ze źródeł łaski dzięki swej wytrwałej i pełnej oddania posłudze spowiedzi oraz żarliwości w sprawowaniu Eucharystii. Do jednej ze swoich córek duchowych napisał: „Nie obawiaj się przystępować do ołtarza Pańskiego, aby nasycić się Ciałem niepokalanego Baranka, bowiem nikt nie uspokoi lepiej twojego ducha niż jego Król, nic go nie rozpali bardziej niż jego słońce i nic nie przyniesie mu większej ulgi niż jego balsam” (tamże, s. 944). Msza św. Ojca Pio! Kapłanom w wymowny sposób przypominała, jak piękne jest powołanie kapłańskie; dla osób zakonnych i świeckich, które przybywały do San Giovanni Rotondo już od bardzo wczesnych godzin porannych, była to niezwykła katecheza o wartości i znaczeniu Ofiary Eucharystycznej. Msza św. była sercem i źródłem całej jego duchowości. Często powtarzał: „We Mszy św. jest cała Kalwaria”. Wiernych, którzy tłumnie gromadzili się wokół ołtarza, do głębi poruszała intensywność jego „zanurzenia” w Tajemnicy; czuli, że „Ojciec” osobiście uczestniczył w cierpieniach Odkupiciela. […]  

Koncepcja życia oparta na Objawieniu chrześcijańskim

[…] zachowuję bardzo żywe wspomnienia z mojej pierwszej podróży apostolskiej w 1984 r. i z krótkiej wizyty w 1987 r. u ludności tubylczej na ziemi Denendeh. Tym razem muszę zadowolić się pobytem jedynie w Toronto. Z tego miejsca pozdrawiam wszystkich obywateli Kanady. Jesteście obecni w mojej modlitwie dziękczynnej do Boga, który obficie pobłogosławił wasz ogromny i wspaniały kraj. Młodzi ludzie ze wszystkich stron świata gromadzą się tu na obchody Światowego Dnia Młodzieży. Dzięki swym darom inteligencji i serca są oni przyszłością świata. Zarazem jednak ciążą na nich problemy ludzkości, która jakże często nie zna pokoju ani sprawiedliwości. Życie zbyt wielu ludzi rozpoczyna się i kończy bez radości i bez nadziei. Oto jeden z zasadniczych powodów zwoływania Światowych Dni Młodzieży. Młodzi ludzie gromadzą się w jednym miejscu, by zobowiązać się – silni wiarą w Jezusa Chrystusa – do służenia wielkiej sprawie pokoju i ludzkiej solidarności. […] W wersji francuskiej waszego hymnu narodowego O Canada śpiewacie: „Ramię twe zdolne jest nosić miecz, może więc nosić krzyż”. Kanadyjczycy są spadkobiercami nadzwyczaj bogatego humanizmu dzięki połączeniu licznych elementów rozmaitych kultur. Jednak istotą waszego dziedzictwa jest duchowa i transcendentna koncepcja życia, oparta na Objawieniu chrześcijańskim, które stało się zaczynem waszego rozwoju jako społeczeństwa wolnego, demokratycznego i solidarnego, uznawanego w całym świecie za obrońcę praw człowieka i jego godności. W świecie nękanym poważnymi problemami natury społecznej i etycznej, w świecie, który traci z oczu cel życia, Kanadyjczycy mają do zaoferowania skarb niezwykle cenny – pod warunkiem, że zachowają to, co głębokie, dobre i słuszne w ich dziedzictwie narodowym. Proszę Boga, by Światowy Dzień Młodzieży stał się dla wszystkich mieszkańców Kanady okazją do przypomnienia o wartościach, bez których nie można dobrze żyć i cieszyć się ludzkim szczęściem. […]