Chorwacja ponownie ofiarowana Najświętszemu Sercu Jezusa. Tak obchodzono ważną rocznicę
Witraż przedstawiający Najświętsze Serce Jezusa z brazylijskiego kościoła. Fot. Wilfredor, CC0, via Wikimedia Commons. Biskupi Chorwacji ponownie poświęcili kraj Najświętszemu Sercu Jezusa, upamiętniając w ten sposób analogiczne wydarzenie, które miało miejsce w 1900 roku, kiedy takiego aktu dokonało 160 tys. Chorwatów.
Wydarzenie miało miejsce w piątek 27 czerwca, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. W kościołach i kaplicach na terenie Chorwacji przez 5 minut biły dzwony, po czym o godz. 19:00 odprawiona została uroczysta Eucharystia.
Akt poświęcenia miał miejsce po modlitwie po Komunii św.; był on wynikiem decyzji, jaką podjęli chorwaccy biskupi w listopadzie ubiegłego roku.
„My, chorwaccy wierzący, ufając Twojej dobroci, przychodzimy do Ciebie, abyś otworzył dla nas raz jeszcze Twoje Najświętsze Serce”, takimi słowami rozpoczynała się modlitwa zawierzenia, w której zwrócono się do Chrystusa jako „Mądrości, Miłości i Słowa Ojca”.
Biskup Petar Palić, pasterz diecezji Mostar-Duvno, powiedział: „Ta konsekracja jest odpowiedzią na duchowe potrzeby naszych czasów. Jest to akt poświęcenia, zaufania i wierności sercu naszego Pana”.
W akcie tym poświęcone Najświętszemu Sercu Jezusa zostały różne grupy społeczne, w tym chorwackie rodziny, małżeństwa, młodzież, dzieci, duchowni, parafie, wspólnoty zakonne, chorzy i starsi, a także różne grupy zawodowe.
Dzień później, w uroczystość Niepokalanego Serca Maryi, w kościele Chorwackich Męczenników w Udbinie odbyło się również uroczyste poświęcenie młodzieży Sercu Matki Bożej; wydarzenie to zostało zorganizowane przez księży Kapłańskiego Ruchu Maryjnego w Chorwacji.
Źródło: lifesitenews.com; AD
Zapraszamy do naszej Księgarni Internetowej po duchowe lektury na wakacje:

Roki Święte
Rok Święty to nie tylko wydarzenie liturgiczne. To czas odnowy duchowej i nadziei, która przez wieki poruszyła w sumie serca miliardów ludzi wierzących; najpierw w basenie Morza Śródziemnego, potem w całej Europie, a następnie na innych kontynentach; ta książka jest właśnie opowieścią o tym.

Największy z rodu Polaków
Największy z rodu Polaków – to określenie wobec Jana Pawła II pojawiło się już na początku jego pontyfikatu, a potem było powszechnie wypowiadane z dumą przy bardzo wielu okazjach, w tysiącach miejsc, przez ludzi Kościoła i przez zwykłych wiernych, ale też przez polityków i środki masowego przekazu, nie wyłączając tych, którzy dzisiaj tak zaciekle zwalczają Papieża Polaka.

Wspaniałość chrześcijaństwa
Jak żyć bez wiary w Boga? Niektórzy próbują, ale zwłaszcza w naszych czasach niespotykanego zamętu pojęć oznacza to tylko pogłębienie wewnętrznego chaosu człowieka. Autor pisze wprost: „żyjemy w cywilizacji skupionych na sobie konsumentów, którzy za pomocą zgiełku i rozrywki usiłują zagłuszyć w sobie dojmujący brak sensu życia”. Ks. prof.

Cuda polskie. Matka Boża i święci w naszych dziejach
Na historię naszego kraju należy patrzeć z punktu widzenia człowieka wierzącego, chrześcijanina, jeśli chce się dzieje Polski interpretować uczciwie. Ta książka nie jest suchym dziełem naukowym, lecz zawiera solidną porcję wiedzy o minionych wiekach. Jest napisana barwnie i żywo. Prezentuje autentyczne wydarzenia, konkretne osoby oraz sprawdzone opinie. Obejmuje okres od Mieszka I po współczesność.
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.